συμπαικτες

Μ'αρεσει να παιζω με τις λεξεις
Ειναι ο καλυτερος συμπαικτης.
Καθομαστε μαζι στο ιδιο δωματιο
Εγω στη μια μερια, εκεινες στην αλλη
Και μου πετανε νοηματα.

Φορανε στολες γεματες απο δαυτα
Τα ξεκολλανε ενα-ενα και μου τα ριχνουν.
Ξεγυμνωθηκαν για να παιξουν μαζι μου.

Εγω τα πιανω και τους τα ριχνω πισω
Δεν θελω να κρυωσουν εξαιτιας μου.
Μερικες μπαλιες δεν τις καταφερνω ομως
Βαριες, ψηλες, θεορατες
Αντε να τις πιασεις εσυ ο μικρος.
Καποιες αλλες παλι ειναι χαμηλες
κ απαξιω
δεν κανω καν τον κοπο να προσπαθησω.
Οι λεξει μου φωναξουν
'ξεκουνησου, πιαστα κ ριχτα πισω'
Αλλα εγω δεν θελω.

Κι ετσι μενουν με δυο-τρια αποφορια
Τα νοηματα τα ουδετερα που ερχονταν κατευθειαν πανω μου.

Τωρα νομιζω οτι οι λεξεις μου θυμωσαν
ετσι ξετσιπωτα τσιτσιδες που τις αφησα να φυγουν.
Δεν φταιω εγω
πως πετανε ετσι τα νοηματα ρουχα τους?
Τωρα θα κυκλοφορουν αδειες.
Σχεδον τις λυπαμαι.
Ας προσεχαν.
Να μην επαιζαν μαζι μου.