Τρίτη 20 Αυγούστου 2013



ενα καλοκαιρι ηρεμο που ακομα δεν εχει αφησει την αλμυρα του να φυγει απο πανω μου

ενα καλοκαιρι ησυχο, χωρις αμφιταλαντευσεις και μπερδεμενα μυαλα

ενα καλοκαιρι με χαμογελα και παιδικα λογια απο μεγαλιστικες φωνες.

ενα καλοκαιρι που τα ειχε ολα, αλλα ισως ελειπε κατι μικρο.

 Ξεχασμενες λεξεις πηραν ανασα και παλι απο τα χειλη μου.
     οχι με την ιδια ενταση.
Με μια ηρεμια να τις αγκαλιαζει.
Συναισθηματα στολισμενα με φορεσια αλλης ηλικιας.
Τοτε που δεν χρειαζεται η ενταση.
Τοτε που δεν χρειαζεται η καταστροφη.
Μονο η ηρεμια.
Συνοδευονται απο μια ζεστασια και μια ασφαλεια,
μια σιγουρια κι ενα χαμογελο.
Χερια που ειναι παντα εκει, απλωμενα για σενα,
που σου φερνουν ο,τι ζητησεις, πριν το ξεστομισεις.
Μονο για να σε δουν να γελας.


(Κι ομως, το ξερω,
μου λειπουν κι εκεινες
οι αλλες
οι συνοδευομενες απο κοφτες ανασες και δυνατους χτυπους
αυτες που ακολουθουνται παντα απο μια καταστροφη.
Αλλα χαλαλι.
Να 'χουμε να θυμομαστε.)

Και ειναι αραγε η απληστια του ανρθωπου, που ενω τα εχει ολα ψαχνει ενα χρωμα πιο εντονο μεσα στις απαλες αποχρωσεις του πινακα του?
Ή ειναι απλα η αναζητηση αυτου που δεν χρειαζεται προσαρμογη για να ταιριαξει στο σχημα του κενου που ηρθε να συμπληρωσει?

Κι οταν αυτο ειναι ετοιμο, προθυμο να αλλαξει χιλιαδες σχηματα για να χωρεσει σε οποιοδηποτε κενο το τοποθετησεις,  το δεχεσαι?
δεχεσαι να αλλαξει για σενα?


"γιατι εγω ξερω ενα παγκακι
γνωριζω τον περιπτερα
πινω τη μπυρα απ'το κουτακι
κι ειμαι απο τα καλα παιδια..'

27 σχόλια:

  1. Κρίμα όμως που όλα κάποτε τελειώνουνε, πάμε λίγο πιο ρηχά για να πατώνουμε, και οι άκυρες ατάκες θα είναι πάντα μενού. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκλεισα ενα χρονο αποχης! Δε μου εβγαινε. Δεν ειχα καθολου ορεξη να ανεβασω κατι. Ως που ηρθε η στιγμη που ενιωσα οτι πρεπει να κανω αναρτηση :) Ηταν πολυ περιεργο το να κανεις αναρτηση μετα απο ενα χρονο! Ποσο μαλλον το να διαβασεις κειμενα σου μετα απο τοσο καιρο. Νιωθω οτι ειναι τοσο μακρινα ολα αυτα και αυτο που ημουνα που τρομαζω γιατι ειναι μονο ενας χρονος! χαχαχα

      Πλακα ειχε. Διαβαζεις κειμενα, κατεβαινεις με το ποντικι... πας ολο και παλιοτερα και απο ενα σημειο και μετα δεν εισαι σιγουρος αν θες να συνεχισεις να διαβαζεις η οχι!

      Καλως σας βρηκα λοιπον! Εσυ ολα καλα? :)

      Διαγραφή
    2. κι εγω το ιδιο ενιωσα οταν ξανανοιξα το μπλογκ, αλλα (ευτυχως για μενα) ειχα σβησει τα παλια κειμενα! :P

      ολα καλα εδω, πηζω με την εξεταστικη.. :/

      :)

      Διαγραφή
  2. Σημασία έχει ότι ξαναγύρισες (εδώ) και σε έχω τόση ανάγκη, τόσο πολύ ΔΕΝ πρέπει να σωπαίνει η δική σου πένα...
    Αυτό που μας λείπει (όταν το εντοπίζει η καρδιά) είναι αυτό που μας χρειάζεται... Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε..... Όλοι αυτό αποζητούμε όσο αν δεν το συνειδητοποιούν κάποιοι ή απλά δεν θέλουν να το παραδεχτούν....
    Σε φιλώ πολύ πολύ γλυκά, μικρό μου σοφό πλασματάκι....! :))

    (Θα' ρθει και πάλι αυτό το κάτι, είναι σίγουρο..!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κι οταν ερθει, το αλλο (αυτο που θα εχει αλλαξει για μας) τι θα το κανουμε..

      φιλι ντε! :)

      Διαγραφή
  3. Α! Μικρό, όποτε μπορείς σε παρακαλώ, διόρθωσε το όνομα του μπλογκ μου, από "πέτρα στην πέτρα" σε...."ο πιο πιστός φίλος του σκύλου", ευχαριστώ και σε φιλώ! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πώς γίνεται πάντοτε κάτι να μας λείπει ε? Ίσως ως κινητήρια δύναμη για να μη σταματάμε να προχωράμε. Μα κρύβει ένα κίνδυνο. Ψάχνοντας αυτό το τοσοδα μικρό που λείπει να μη χαιρόμαστε όσα απλώνονται μπροστά. Η ομορφιά είναι εδώ. Και αξίζει να την ρουφάμε, σα δροσερό νερό...Να τη ζούμε μικρή μου. Απλά να τη ζούμε...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ισως ομως αυτο το μικρο ειναι που θα εκανε εκεινο που εχουμε να αγγιξει τη 'τελειοτητα'..
      αλλα αυτο εννοουσα οταν εγραψα για απληστια.. δεν μας φτανει το ομορφο, θελουμε το τελειο..
      ποσο καλο ειναι αυτο για να προχωραμε, αλλα και ποσο κακο μιας και παντα κατι θα βρισκουμε οτι λειπει..
      :)

      Διαγραφή
  5. Τα καλοκαίρια πάντα άφηναν όμορφες πινελιές μέσα μου. Αυτές τώρα μετουσιώθηκαν σε φωτογραφίες και όμορφες στιγμές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ετσι ειναι ηλιογραφε, αν κ παντα προτιμουσα τους χειμωνες..

      Διαγραφή
  6. Φανή σου στέλνω ένα σχόλιο από το ξωτικό (δεν μπορεί να συνδεθεί στην ιστοσελίδα):

    ξωτικό:
    Φανή

    Μου άρεσε εδώ .

    Μια μικρή βόλτα προς τα πίσω και στάθηκα πολύ στις "σκέψεις στα γρήγορα"

    και στο "βεβαιότητες.."




    Πάντα κάτι θα λείπει ,ελάχιστες οι στιγμές της πληρότητας γι αυτό και ασύλληπτα πολύτιμες ....

    Καλημέρα. "

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ηλιογραφε σ'ευχαριστω!

      ξωτικο, καλως ηρθες! χαιρομαι που σταθηκες σ'αυτες, γιατι ειναι λιγο ιδιαιτερες για μενα..
      για τις στιγμες πληροτητας θα συμφωνησω μαζι σου κ θα τις ταυτισω με τις στιγμες ευτυχιας που ειχα γραψει σε προηγουμενη αναρτηση..
      καλο σου απογευμα!

      Διαγραφή
  7. Και αν κάποιος μας ρωτήσει, "τι είναι η τελειότητα για σένα";
    Τι θ' απαντούσαμε;
    Πως τα θέλουμε όλα...
    Ποια όλα;
    Μόνο αν ζούμε συνειδητά τη κάθε στιγμή, έτσι όπως μας εμφανίζεται, νομίζω πως μπορούμε να είμαστε ήσυχοι, ήρεμοι και αν η στιγμή μάς δυσαρεστεί να δούμε το γιατί... ίσως τότε ανακαλύψουμε στη πράξη την απληστία μας!
    Το κείμενο σου είναι όμορφο, γιατί άφησες τη καρδιά σου να μιλήσει!

    ΑΦιλιά και μη (μας) χάνεσαι! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν ξερω αν τελικα τα θελουμε ολα, ή αν απλα εχουμε ονειρευτει το 'τελειο' (για μας) με ενα συγκεκριμενο τροπο, οποτε οταν κατι αποκλεινει απ αυτη την εικονα, για καποιο λογο μας φαινεται οτι δεν ειναι αυτο που κυνηγουσαμε..

      τωρα επεστρεψα!!φιλιααα! :)

      Διαγραφή
  8. Την αναζήτηση του έντονου χρώματος δε θα τη χαρακτήριζα απληστία αλλά δίψα για ζωή... Ωραίοι οι χατζηφραγκέτα. Έφαγα τρελό κόλλημα φέτος το καλοκαίρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εκτος απο μερικες περιπτωσεις που ορισμενοι ποτε δεν ειναι ικανοποιημενοι, αυτο νομιζω κι εγω νικολα, κυριως με τον τροπο που εγραψα στην Αιναφετς πιο πανω..
      κι εγω πριν λιγους μηνες τους ανακαλυψα κ κολλησα!

      Διαγραφή
  9. Μετακαλοκαιρινή σύγχυση θα πάθω με τις πολλαπλές ερμηνείες που μπορεί να έχει το κείμενό σου. Γιατί να μην φροντίσεις εσύ αγαπητή Φανη, ώστε να φτιάξεις μέσα σου τον κατάλληλο χώρο υποδοχής αυτού του "κάτι" που επιθυμείς; Αλλά πάλι ποιός ξέρει, μπορεί όλοι μας να λέμε το ίδιο πράγμα...
    Καλώς σε βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το προβλημα δεν ειναι που θα μπει το 'κατι', το προβλημα ειναι πως θα ειναι αυτο το κατι!
      εννοω οτι μπορει να το εχω ονειρευτει καπως συγκεκριμενα κ να μου παρουσιαστει λιγο διαφορετικο. τοτε τι κανουμε? το κραταμε ή ψαχνουμε να βρουμε αυτο που θα ειναι ακριβως οπως στα ονειρα μας?

      καλο σου απογευμα! :)

      Διαγραφή
  10. ένα καλοκαίρι που κάτι λείπει.
    ας βρούμε όμως κάτι να γεμίσουμε το κενό,έστω και προσωρινά.

    χάρηκα πολύ που σε βρήκα,μου ταιριάζεις!
    αλλά πως μπορώ να γίνω μέλος στο ιστολόγιό σου;

    σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλως την! :)

      καποιοι εχουν γινοι μελη, αλλα δεν ξερω πως!
      επισης δεν ξερω πως να γινω εγω μελος αλλου..!

      φιλια κ χαρηκα που περασες!

      Διαγραφή
    2. Να σε βοηθήσω..

      Στο ιστολόγιό μου,δεξιά λέει "γίνετε μέλος αυτού ιστοτόπου" οπότε πατάς και γίνεσαι. Όπως αντίστοιχα και σε άλλα μπλογκ,με αυτό τον τρόπο γίνεσαι μέλος. Κάθε νέα ανάρτηση των ιστολογίων που παρακολουθείς εμφανίζεται στον πίνακα ελέγχου σου.
      Για να γίνουμε εμείς μέλη στο δικό σου πρέπει να βάλεις το αντίστοιχο. Σχεδίαση -> Διάταξη -> Προσθήκη gadget-> Περισσότερα gadgets -> Αναγνώστες και έχει προστεθεί :)

      Ελπίζω να ήμουν κατανοητή και να μην μπερδεύτηκες πολύ. Σε φιλώ!

      Διαγραφή
    3. οταν πατουσα κ παλαιοτερα πανω στο 'γινε μελος', εβαζα το μεηλ που μου ζητουσε, αλλα δεν το αναγνωριζε! δεν υπαρχει αλλος τροπος ε? :/

      σ'ευχαριστω! φιλια :)

      Διαγραφή
    4. όχι,δυστυχώς.
      μειλ και κωδικό που μπαίνεις στο μπλόγκερ εε;
      τσέκαρέ τα ξανά μήπως κάπου έκανες λάθος!
      διαφορετικά δεν ξέρω τί να πω..

      Διαγραφή
  11. Ακομα και οταν τα εχω "Ας πουμε ολα" παντα κατι υπαρχει που σαν σαρακι κανει αισθητη την παρουσια του και με τρωει η ελλειψη του...Ετσι ειναι παντα και ετσι θα ειναι...
    Δυσκολη η ανθρωπινη φυση...τι να πω που να καλυπτει τις ψυχες μας...
    Καλως σε βρηκα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οπως το ειπες, 'δυσκολη η ανθρωπινη φυση'!

      καλως ηρθες!! :)

      Διαγραφή