Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Καζατζακης

Επεσα πανω του τις προαλλες και το θυμηθηκα


'Σε ποιον να εμπιστευθώ τις χαρές και τις πίκρες μου, 

τις μυστικές δονκιχώτικες λαχτάρες της νιότης, 

την τραχιά σύγκρουση αργότερα με το Θεό και με τους ανθρώπους, 

και τέλος την άγρια περηφάνια που έχουν τα γεράματα που καίγουνται μα 

αρνιούνται, ως το θάνατο, να γίνουν στάχτη; 

Σε ποιον να πω πόσες φορές σκαρφαλώνοντας, με τα πόδια, με τα χέρια, 

τον κακοτράχαλο ανήφορο του Θεού, 

γλίστρησα κι έπεσα, 

πόσες φορές σηκώθηκα,όλο αίματα, 

και ξανάρχισα ν' ανηφορίζω; 

Που να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, 

σαν την ψυχή μου, 

να της ξομολογηθώ' 









11 σχόλια:

  1. Ok! Respect......
    Τι άλλο να τολμήσω να πω....
    Σε φιλώ γλυκά! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κατι τετοιες αναρτησεις με στλενουν κατευθειαν στην βιβλιοθηκη να θυμηθώ αυτα που με συγκινουσαν μικρο, και ακομη ακόμη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ειναι κατι λεξεις πιο βαρειες αποτις υπολοιπες ασωτε!

      Διαγραφή
  3. "Δε ζυγιάζω,
    δε μετρώ, δε βολεύομαι...
    Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι.
    Ένα απ' τ' αγαπημένα που έχει πει ο Καζαντζάκης!
    ΑΦιλιά καρδιάς!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όταν σκέφτομαι ότι τα γραπτά αυτού του ανθρώπου προσπαθούν να τα προσεγγίσουν ιδεολογικά οι φασίστες με πιάνουν τα γέλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εχουν κι αυτοι τα θεματα τους.. πρεπει να βοηθαμε τα προβληματικα ατομα! :P

      Διαγραφή
  5. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω διαβάσει και πολλά από Καζαντζακη..
    Μα αυτό το κείμενο είναι εξαίσιο!
    Σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες! Φιλιά και καλό βράδυ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή