Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

"καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη.."

 (οποιος βαριεται να διαβασει, ας δει κατευθειαν το βιντεο στο τελος.. αξιζει..)

"Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη ο παππους του, ο θειος του, ο πατερας του, ηταν κομμουνιστες..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη εβλεπε τη ρωσια σαν υποσχεση, τη κινα σαν ποιηση , τον Κομμουνισμο σαν επιγειο παραδεισο..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη ενιωθε μονος..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη το σινεμα το απαιτουσε, το θεατρο το απαιτουσε, ολοι το απαιτουσαν..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη δεν του τα ειχαν πει ολα..Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη παλιοτερα ηταν φασιστας..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη ηταν τοσο αθεος, που χρειαζοταν εναν αλλο θεο..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη ειχε γοητευτει τοσο απο τους εργατες, που ηθελε να ειναι ενας απο αυτους..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη δεν αντεχε πια να ειναι εργατης..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη 'επανασταση οχι σημερα, αυριο μπορει, αλλα μεθαυριο σιγουρα'..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη ηθελε να τσαντισει τον πατερα του..
Καποιος ηταν κομμουνιστης λογο μοδας, καποιος λογο αρχων, και καποιος απο απογοητευση..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη ηθελε να κρατικοποιησει τα παντα..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη ηταν πιο κομμουνιστης απο τους αλλους..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη υπηρχε το Μεγαλο Κομμουνιστικο Κομμα..
Καποιος ηταν κομμουνιστης ΠΑΡΟΛΟ που υπηρχε το Μεγαλο Κομμουνιστικο Κομμα..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη δεν υπηρχε τιποτα καλυτερο..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη τοσα χρονια ειχαμε το χειροτερο σοσιαλιστικο κομμα..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη χειροτερο κρατος απο μας ειναι μονο η Ουγκαντα..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη δεν αντεχε πια 40 χρονια κυβερνησεις χριστιανοδημοκρατων, ανικανων και μαφιοζων..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη οποιοσδηποτε πηγαινε κοντρα, ηταν κομμουνιστης..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη δεν αντεχε πια αυτο το βρωμικο πραγμα που επιμενουμε να ονομαζουμε δημοκρατια..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη ονειρευοταν μια ελευθερια διαφορετικη απο της Αμερικης..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη πιστευε πως μπορουσε να ειναι ευτυχισμενος και ζωντανος μονο εαν ηταν και οι αλλοι..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη ειχε αναγκη απο μια ωθηση προς κατι νεο, γιατι ηταν διατεθημενος να αλλαζει καθε μερα, γιατι αισθανοταν την αναγκη για μια διαφορετικη ηθικη. Γιατι ισως ητανε μονο μια δυναμη, ενα πεταγμα, ενα ονειρο. ηταν μονο μια παρορμηση, μια επιθυμια να αλλαξει τα πραγματα, να αλλαξει τη ζωη..
Καποιος ηταν κομμουνιστης επειδη με την ατελειωτη αυτη ωθηση, ο καθενας ηταν κατι παραπανω απο τον εαυτο του. Ηταν σαν 2 προσωπα σε ενα
Απο τη μια, η προσωπικη καθημερινη κοπωση κι απο την αλλη, η αισθηση οτι ανηκεις σε μια φυλη που θελει να απογειωθει για να αλλαξει πραγματικα τη ζωη.. οχι.. καθολου θλιψη..
Ισως και τοτε πολλοι να ειχαν ανοιξει τα φτερα τους χωρις να ειναι ικανοι να πεταξουν. Σαν υποθετικοι γλαροι.
Και τωρα?... Και τωρα νιωθεις σαν δυο..
Απο τη μια ο ανθρωπος δουλοπρεπης προβαλεται μεσα απο την αθλιοτητα της επιβιωσης, κι απο την αλλη, ο γλαρος..που δεν εχει καν την προθεση να πεταξει πια
γιατι το ονειρο
εχει πλεον σακατευτει.
Δυο δυστυχιες
σε ενα μονο σωμα. "
Giorgio Gaber



κι αυτα απο καποια που δεν ειναι κομμουνιστρια..

16 σχόλια:

  1. το να μην εισαι κομμουνιστης ειναι λογικο
    το να εισαι αντικουμουνιστης ειναι απανθρωπο

    απο καποιον που ηταν κατι τετοιο

    ωραιες οι αλλαγες σου και καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν διαφωνω!
      εχω ομως ενα θεματακι με τους οπαδους συγκεκριμενου κομματος..

      μερσιιιιι!

      Διαγραφή
  2. xamenos αν είναι δικό σου αυτό,
    πραγματικά υποκλίνομαι!
    ...
    εγώ πάλι πιστεύω στον Κομμουνισμό,
    γιατί ο Κομμουνισμός είναι Ιδέα.
    αλλά δεν πιστεύω στους κομμουνιστές,
    διότι οι κομμοθνιστές είναι άνθρωποι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εγω δεν πιστευω στον κομμουνισμο, γιατι δεν πιστευω στον κρατισμο. το πιο συγκεντρωτικο -και ισχυρο- κρατος που μπορει να προκυψει, ειναι αυτο κατα τη διαρκεια της 'μεταβατικης', και καλα, περιοδου που θεοποιει ο κομμουνισμος. αποροια αυτου ηταν η σοβιετικη ενωση και φυσικα ο σταλιν, που δεν κατεβηκε απο το διαστημα..

      αν με ρωτησεις 'μπακουνιν ή μαρξ' (που η διαφορα αυτων ειναι και η ουσιαστικη διαφορα μεταξυ αναρχισμου-κομμουνισμου αντιστοιχα), θα σου πω δαγκωτο Μπακουνιν..

      Διαγραφή
    2. μου εχει μεινει... το ειχα ακουσει σε μια συνεντευξη απο τον αντωνοπουλο τον ηθοποιο οταν επαιζε το "μαρξ στο σοχο"

      φανη κατσε να παρουμε τα μεσα παραγωγης και το συζηταμε...

      Διαγραφή
    3. είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί ο κομμουνισμός στην πράξη, και γι΄ αυτό σου λέω ότι δεν πιστεύω στους ανθρώπους.
      ο άνθρωπος - ειδικά σήμερα - κοιτά το πιο βολικό τρόπο για οτιδήποτε και όχι τον σωστό.
      έτσι και να γίνει ο κομμουνισμός, που θεωρώ πως έχει την πιο λογική κι ανθρώπινη βάση,
      οι άνθρωποι γύρω θα τον χαλάσουν.
      ...
      όπως και η δημοκρατία που έχουμε σήμερα,
      δεν είναι δημοκρατία - όχι σαν Ιδέα, αλλά ως πράξη.

      Διαγραφή
  3. ξυλινε ιπποτη πολυ αφυψηλου τοποθετηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αφυψηλού;
      δεν το σκέφτηκα έτσι.. ίσως να 'χεις δίκιο.
      απλώς η παιδεία που έχουμε σαν έλληνες θεωρώ πως είναι αυτή.
      μια βόλτα σε κρατικές υπηρεσίες, στα ελληνικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, σε δημόσια νοσοκομεία, αποδεικνύουν - όχι αυτό που βλέπω εγώ, αλλά αυτό που ισχύει.
      Ακόμη και στα γήπεδα ή στις καφετέριες, στους δρόμους και στις πλατείες, βλέπεις ο σεβασμός να θεωρείται βλακεία!
      Όλα ξεκινούν από την βάση που είναι η παιδεία. Στο σχολείο ο δάσκαλος πλέον, δεν βοηθά το παιδί σε τίποτε. Ένα DVD στο σπίτι ισοδυναμεί με έναν δάσκαλο! Έτσι δεν είναι; Οι γονείς από την άλλη κάνουν παιδιά και τα φορτώνουν στους παππούδες ή στις νταντάδες. Σήμερα θα μου πεις είναι δύσκολα, αλλά και πριν 5 και 10 χρόνια δεν γινόταν αυτό το φαινόμενο;
      ...
      Στις ρίζες υπάρχει το πρόβλημα, και χάλασε ο καρπός. Χρειάζεται μια εξ' ολοκλήρου αντιμετώπιση για να γίνουν καλά τα πράγματα.
      Η Ιστορία έχει αποδείξει πως ο τροχός σε δύσκολους καιρούς αρχίζει να αλλάζει τουλάχιστον μια 10ετία μετά. Δες από την Επανάσταση του 43 μέχρι και τα ξενικά κόμματα, από την χρεωκοπία Τρικούπη έως και την Μικρασιατική καταστροφή.
      Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς; κουράγιο και υπομονή για τα μυαλά που κυκλοφορούν ακόμη έξω...

      Διαγραφή
    2. ανδρεα μου, ετσι κι αλλιως οι δικες μου διαφωνιες με τον κομμουνισμο ειναι περισσοοτερο στο θεωρητικο επιπεδο. απλα για μενα, ορισμενα πραγματα ηταν λογικο να προκυψουν με βαση αυτο. ας παρουμε το παραδειγμα της σοβιετικης ενωσης. προφανως τα λαθη των ανθρωπων εφεραν αυτο το αποτελεσμα, αλλα το εγραψα και στον νικολα πιο κατω, για μενα ηταν λογικο ενα κρατος με τα συγκεκριμενα δεδομενα να γεννησει εναν σταλιν και θα το ξανακανει..

      Διαγραφή
  4. "my brain socialist
    my heart anarchist
    my eyes pacifist
    my blood revolutionary" A. Mitchell

    (my acts... ?)

    ..ταρακουνητικό το κείμενο-βίντεο
    με γεια το μπακγκράουντ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. γκρασιας! (μα ειδες? μια 'μερσι', μια 'γκρασιας', η γνωση ξεχειλιζει απο μεσα μου :P )

      συμφωνω και με τον Mitchell λοιπον.
      ετσι κι αλλιως, το revolutionary ειναι το πιο ουσιαστικο και επισκιαζει τα υπολοιπα.
      your acts.. σιγα σιγα.. το εχουμε ξανασυζητησει.

      Διαγραφή
  5. Γεια σου Φανη. Εγώ αισθάνομαι κομμουνιστής. Δεν είμαι στο κκε ούτε στη κνε ούτε στο παμε όμως νιώθω κομμουνιστής. Θέλω να πω πως έχεις μια τάση να τσουβαλιάζεις όλους τους κομμουνιστές στο κκε. Το κατα πόσο είναι κάποιος κομμουνιστής δε φαίνεται από την κάρτα μέλους του κόμματος αλλά από αυτό που νιώθει όταν βλέπει το σύντροφό του να πονά και το αφεντικό να καλοπερνά.
    Υπάρχουν κομμουνιστές που δεν ξέρουν καν ότι είναι. Εγώ λοιπόν σε αντίθεση με το ευρηματικό τσιτάτο του χαμένου θεωρώ λογικό το να είσαι κομμουνιστής. Γιατί ονειρεύεσαι μια κοινωνία όχι σαν αυτή που έχτισε ο Στάλιν στη Ρωσία αλλά σαν αυτή που για λίγο υπήρξε στην παρισινή κομμούνα, στην επανάσταση του '17 και στην Ισπανία του '36.
    Ο κομμουνισμός δε σχετίζεται με τον κρατισμό όπως υποστηρίζουν πολλοί αστοί οικονομολόγοι. Ο Μαρξ μίλησε για σταδιακή απονέκρωση του κράτους η οποία θα προέλθει από μία μεταβατική περίοδο στην οποία οι εργάτες θα έχουν την εξουσία και όχι ο "πατερούλης". Θεωρώ λοιπόν λάθος το να θεωρείς τη σταλινική Ρωσία απότοκο του μαρξισμού γιατί απλά δεν είναι. Η αντεπανάσταση του Στάλιν δεν ήταν κομμουνισμός.
    Νομίζω πως το δίλλημα μαρξ-μπακούνιν δεν υφίσταται. Πρέπει να πάρουμε και από τους δύο ό,τι χρήσιμο μας άφησαν διότι και οι δύο πάλευαν για μια άλλη κοινωνία. Η άποψή μου είναι πάντως ότι στην κριτική του καπιταλισμού και στη φιλοσοφική προσέγγιση της επανάστασης ο Μαρξ ήταν πάρα πολύ μπροστα.
    Τέλος γράφω και γω κάτι που άκουσα και μ'άρεσε "Όταν βλέπεις το διπλανό σου να πεινάει και τον λυπάσαι είσαι φιλάνθρωπος, όταν βλέπεις το διπλανό σου να πεινάει και αναρωτιέσαι γιατί συμβαίνει αυτό είσαι κομμουνιστής".
    ΥΓ: Πολύ καλό βιβλίο σχετικά με τις ομοιότητες και διαφορές μεταξύ κομμουνισμού και αναρχισμού είναι το "ΜΑΡΞ-ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ" του Γιώργου Ρούση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν νομιζω οτι εχω καμια ταση να τσουβαλιαζω ολους τους κομμουνιστες στο κκε. οι 'κκεδες' που λεει κ ενας τυπος, εχουν τη ταση να τσουβαλιαζουν τους κομμουνιστες στο κκε.(τυπου 'εσεις ειστε αριστεροι, εμεις ειμαστε κομμουνιστες' κλπ)
      αν μπορει να πει κανεις οτι 'τα βαζω' με καποιους κομμουνιστες, αυτοι ειναι στη πλειοψηφεια τους του κκε κι αυτο γιατι μεχρι στιγμης οι περισσοτεροι απο αυτους που εχω γνωρισει (απο το κκε εννοω) εχουν μια ταση ιδεολογικης ηγεμονιας και πατροναρισματος οποιασδηποτε κινηματικης διαδικασιας. οποτε η κριτικη μου ειναι παντα για το συγκεκριμενο κομμα.δεν γενικευω.

      αναρχισμος και κομμουνισμος στοχευουν στην ιδια πανω-κατω μορφη κοινωνιας. μια απο τις βασικοτερες διαφορες τους ειναι αυτη η μεταβατικη περιοδος που αναφερεις και κατα την οποια ο κρατισμος υπαρχει στο επακρο. και μιλαμε για κρατισμο σε ολο του το μεγαλειο. για μενα λοιπον, ειναι απολυτα λογικο, ενα τετοιο κρατος να γεννησει εναν σταλιν. γι αυτο ειπα οτι δεν κατεβηκε απο το διαστημα.
      οι εργατες της επαναστασης του 17, απο ενα σημειο και μετα δεν ειχαν καμια εξουσια στα χερια τους, κουμαντο εκανε το Μεγαλο Κομμα και οποιαδηποτε διαφορετικη φωνη πνιγοταν με τον ενα η τον αλλο τροπο. απειρα παραδειγματα απο εργοστασιακα συμβουλια στη σοβιετικη ενωση, που οι εργατες πρακτικα δεν επαιρναν καμια αποφαση ή αν αποφασιζαν κατι διαφορετικο απο τη γραμμη, επαιρναν την απαντηση τους. και αυτο ηταν η λαητ εκδοχη, γιατι υπαρχει και η κροστανδη.
      αυτα γεννησε το συγκεκριμενο μεταβατικο σταδιο και πανω στον χαρακτηρα αυτης της μεταβατικης περιοδου, ηταν και η διαφωνια του μπακουνιν. δεν θεραπευεις τον καρκινο προκαλωντας καρκινο!
      συμφωνω στο να παρουμε κι απο τους δυο πραγματα. το 'διλημμα' υπαρχει ως προς το μεταβατικο σταδιο κι εκει ειναι που παιρνει θεση ο καθενας.

      το 'όταν βλέπεις το διπλανό σου να πεινάει και αναρωτιέσαι γιατί συμβαίνει αυτό είσαι κομμουνιστής', παει να γινει κι αυτο 'τσιτατο', αλλα δεν νομιζω οτι ισχυει και πολυ..

      Διαγραφή
    2. Συμφωνώ σε όλα για το καπέλωμα και τις ηγεμονικές τάσεις του ΚΚΕ. Έχει καταντήσει πραγματικά αηδία.
      Σαφώς και υπάρχει διαφορά μεταξύ Μαρξ και Μπακούνιν στο ζήτημα της μεταβατικής περιόδου. Όμως ο Μαρξ και η θεωρία του κομμουνισμού δεν αναφέροντραι σε μία μεταβατική περίοδο όπως αυτή που εφαρμόστηκε επί Στάλιν. Είναι κρίμα να καταδικάζεις τον κομμουνισμό για ένα ιστορικό παράδειγμα που από ένα σημείο και μετά δεν είχε σχέση μαζί του. Μέχρι το θάνατο του Λένιν τα σοβιέτ σαφώς και είχαν την εξουσία. Η επανάσταση έγινε με το σύνθημα "όλη η εξουσία στα σοβιέτ". Από κει και πέρα παραδείγματα όπως αυτό της κροστάνδης ούτε εμένα με εκφράζει όμως λαμβάνω υπόψιν τις συνθήκες της εποχής. Η επαναστατημένη Ρωσία ήταν αντιμέτωπη με τη μισή ευρώπη (στην οποία ανήκαμε και εμείς) και τους λευκούς και υπήρχε κίνδυνος ήττας της επανάστασης. Θεωρώ πως μέχρι πριν το θάνατο του Λένιν υπήρχε κομμουνισμός. Μετά αναπτύχθηκε μια μορφή κρατικού καπιταλισμού, την οποία σε καμία περίπτωση δε λαμβάνω ως μεταβατικό στάδιο του θεωρητικού κομμουνισμού.
      Το μεταβατικό στάδιο (όχι όπως ήταν στη Ρωσσία αλλά στην κομμούνα) νομίζω πως χρειάζεται γιατί δε γίνεται οι εργάτες να αποκτήσουν ταξική συνείδηση από τη μία μέρα στην άλλη και ξαφνικά από τον καπιταλισμό να περάσουμε σε μία μέρα στην κοινωνία που ονειρευόμαστε.
      Για την τελευταία φράση ίσως να έχεις δίκιο ότι πάει να γίνει τσιτάτο, όμως θέλω να πιστεύω ότι κομμουνιστής είναι αυτός που νοιάζεται για το διπλανό του και όχι τα κομματόσκυλα.
      Χαίρομαι πραγματικά για τη συζήτηση γιατι τη θεωρώ εξαιρετικά γόνιμη και ουσιαστική και για τους δύο...

      Διαγραφή
    3. παιδιά πραγματικά όπως είπες κι εσύ νικόλα, χαίρομαι με μια τέτοια κουβέντα γιατί δεν βλέπω κολλημένα μυαλά του τύπου ναι αυτοί έχουν απόλυτο δίκιο κι οι άλλοι είναι τελείως λάθος!
      γενικώς πιστεύω στο ότι πρέπει να βλέπουμε και να εξετάζουμε κάθε φορά κάτι από όλες τις πλευρές.
      διότο αλίμονο αν φτάσαμε σε μια τέτοια σάπια κοινωνία και να θέλουν κάποιοι να μας πουν κιόλας ότι όλοι οι τρόποι έχουν δοκιμαστεί και δεν υπάρχει τίποτε καινούριο.
      Με αντιμετώπιση αληθινή της Ιστορίας και με διάλογο μπορούμε μονάχα να προχωρήσουμε.
      Και καιρός είναι θαρρώ οι νέοι να είμαστε πιο ενεργά πολιτικοποιημένοι. όχι κομματοποιημένοι! έλεος πια με την αντιμετώπιση σαν θρησκείες των κομμάτων! αυτά πρέπει να συμβαδίζουν με εμάς, όχι εμείς με αυτά...

      Διαγραφή
  6. λοιπον, πολυ μ'αρεσει αυτη η κουβεντα!

    νικολα, αυτο ακριβως ηταν η σοβιετικη ενωση την εποχη του σταλιν, κρατικος καπιταλισμος! απλα θεωρω οτι ισως καπου να ηταν και αναμενωμενο να καταληξει ετσι..
    συμφωνω κι εγω με την αναγκαιοτητα υπαρξης μιας μεταβατικης περιοδου, αλλα δεν συμφωνω απολυτα με τον τροπο που αυτη προβαλεται στα κομμουνιστικα προτυπα..

    ανδρεα, ναι, και εννοειται πως ενα κομμουνιστικο καθεστως σημερα, θα ηταν εντελως διαφορετικο απο αυτο του '17. οποτε ισως κατι παλια δοκιμασμενο, σημερα, υπο διαφορετικες συνθηκες , να πετυχαινε.απλα πρεπει να υπαρχει εξελιξη στις κοινωνικες και οικονομικες θεωριες, γιατι και η κοινωνια και η οικονομια εξελισονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή