Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Ειμαι βροχη..

Ρε παιδι μου, πως να στο πω..

Καποτε πνιγομουν..
μεχρι που μια μερα ξεκινησα να περπαταω
για να βρω εναν ισκιο να με καλυψει..
και περπατουσα
και περπατουσα
και περπατουσα..
αλλα δεν με χωρουσε η γη..
Τοτε ενα λουλουδι, το πιο ομορφο λουλουδι που ειχα συναντησει στη ζωη μου,
μου εδειξε πως εχω φτερα
και μου εμαθε να πεταω..
μου ειπε οτι μονο στον ουρανο θα ημουν πραγματικα ελευθερη
και τοτε βρηκα τον ισκιο που θα με καλυπτε..
απο τοτε ξεκινησα να πεταω
και πετουσα
και πετουσα
και πετουσα..
αλλοτε πετουσαμε μαζι
αλλοτε κουρνιαζα στη σκια του
και μετα ξαναπετουσα
και πετουσα
και πετουσα..
κι ακομα πεταω
αλλα να, κατι ωρες σαν αυτη,
δεν με χωραει ουτε ο ουρανος
Και αναρωτιεμαι πως γινεται να μη με χωραει ολη η γη
ολος ο ουρανος
κι ομως να υπαρχει ενα ονομα μικρο
ενας ισκιος τοσος δα
που απο κατω του ξαπλωνω και νιωθω ολο το κοσμο δικο μου
τον βλεπω στο χερι μου.
Θα μου ξαναβρεις εναν τετοιο ισκιο?

'here i am, will you sent me an angel?'

Υ.Γ. Μη σκεφτεις αν ειναι ερωτας, φιλια ή ο,τι αλλο.
Ειναι ο ανθρωπος, εξω απο τη ταμπελα.

Ακου τραγουδακι..



Propaganda Collective - Βροχή

Είμαι βροχή, πέφτω και σπάω εξατμίζομαι, σκάω
Κανονική διαδρομή στα ίδια μέρη γυρνάω.
Στους ίδιους χρόνους και άδειους τόπους
μήπως μπορέσω να δροσίσω τους ανθρώπους.

Είμαι βροχή αστραφτερή, γιορτινή κι οι πόλεις ίδιες.
Ψέματα λες για τα όνειρα που είδες
Κλείσε τα μάτια σου και κάνε μια ευχή
κλείσ' τα παντζούρια σου και κάνε προσευχή

Είμαι βροχή, γίνομαι μνήμη, χρόνος, αναμονή
τα δάκρυα σου μαντέυω, πέφτω επάνω με ορμή
πέφτω, κυλάω σε ανήμερο ποτάμι
δες, με ένα κύμα του τη θλίψη σου θρύψαλα κάνει

Είμαι βροχή ταξιδεύω στις εποχές
Είμαι βροχή και σμιλεύω τις στιγμές
Είμαι βροχή, ζω και πεθαίνω μαζί σου
Είμαι βροχή εκεί έξω στην αυλή σου

Είμαι βροχή, είμαι οργή, είμαι κατάρα, κραυγή
Κανονική διαδρομή στην πιο αλλόκοτη στιγμή
Με φέρνει ο άνεμος απάνω στα σπαρτά σου
Με παίρνει ο ήλιος από την αγκαλιά σου.

Ειμαι βροχή και παίρνεις ομπρέλα, δειλά δειλά,
νομίζεις ότι κερδίζεις, ξανά και ξανά.
Και στο μπουρίνι μου κάνεις ότι σου μάθαν
Μάλλον δεν άκουσες ποτέ για κάποιον γλάρο Ιωνάθαν.

8 σχόλια:

  1. ενα υπεροχο τραγουδι απο μια υπεροχη μπαντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ωραιο τραγούδι
    ο δικός μου ίσκιος πάντα η μουσική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η σκιά από ένα βράχο του Πηλίου, κάπου στον Αγιάννη, κι η μουσική να συντροφεύει... όλα τούτα μέχρι να δύσει ο ήλιος κι η σκιές να μην υπάρχουν πια!

    http://www.youtube.com/watch?v=cGGSo530bdA

    “Η Suzanne σε παίρνει με το μέρος της κι αφήνει το ποτάμι να απαντήσει πως είσαι παντοτινά δικό της. Και θες να την εμπιστευτείς… θες αν ταξιδέψεις μαζί της…

    Κι ο Χριστός ήταν ναυτικός…κι η σοφία του βουλιάζει μέσα μας σαν πέτρα στο νερό…και θες να είσαι μαζί του γιατί άγγιξε το τέλειο σώμα σου με το νου του!

    Ο ήλιος μας ζεσταίνει κι η Suzanne κρατώντας τον καθρέπτη της μας δείχνει που να κοιτάξουμε. Υπάρχουνε όμορφα πράγματα κι εκεί που δεν το περιμένουμε…”

    Ταξιδέψτε στα μονοπάτια που μας οδηγεί η Suzanne

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. *a walk to remember,
    πραγματι! και η 1η φορα που το ακουσα ηταν στο blog σου!

    *ασωτε μου,
    και μενα.. απλα ξερεις, μερικες φορες κατι λειπει..

    *ξυλινε ιπποτη,
    ανδρεα μου, αν μου βρεις κι εσυ εναν ;) :P

    *σειριε,
    μπορεις να μου πεις πως καταφερνεις παντα να βρισκεις τα σωστα λογια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μικρή κοκκινομάλλα σε περιμένουν δυο βραβεία στο μπλοκ μου...
    αν θέλεις δέξου τα...
    ...
    Καλό ξημέρωμα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. βραβεια??
    :D
    ευχαριστω ξυλινε μου ιπποτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή