λαθος λογια

'..Πριν σκοτεινιάσει απόψε ο ουρανός,
τα κρίματα σου μάζεψέ τα και ρίχτα.
Όσο θα καίγονται, θα δίνουνε φως
στην πιο μεγάλη νύχτα..'

Λαθος λογια τη σωστη στιγμη.

θες να δειξεις κατι και καταφερνεις να δειξεις το ακριβως αντιθετο. μονο εσυ το καταφερνεις αυτο.

Λαθος λογια τη σωστη στιγμη.

Χρονια ειναι το μονιμο προβλημα σου.

Κι αυτες οι ρημαδες οι λεξεις πασχιζουν να βγουν απο το στομα σου με καθε τροπο.

κανεις οτι δεν τις βλεπεις, αλλα επιμενουν. 

γινονται κομπος στο λαιμο σου που σε πνιγει μεχρι που φτανουν στα χειλη σου.

φοβασαι οτι αν βγουν εξω θα χαθουν. 

και δεν θελεις. καλυτερα να τις κρατησεις μεσα σου. 

ασφαλεις.

-απο ποιον?-

κι επειτα, επειδη πρεπει να πεις κατι, λες βλακειες.

Λαθος λογια τη σωστη στιγμη.

μια στιγμη που ερχεται και ξαναρχεται και ξαναρχεται και ξαναρχεται.

κι εσυ βρισκεις αλλα λογια να πεις καθε φορα. μα παντα τα λαθος.

αλλα οι στιγμες φευγουν γρηγορα ρε συ. 

και καποτε θα σταματησουν να ερχονται. και θα θες εσυ να πεις τα σωστα λογια επιτελους, αλλα δεν θα βρισκεις τη σωστη στιγμη. ηρθε 100 φορες και τη χαραμισες.

ε βαρεθηκε!

Στιγμες που εφυγαν.

Αυτο το κακο εχουν οι στιγμες. φευγουν.

και φευγουν γρηγορα ρε συ.

και ειναι που η ευτυχια αποτελειται απο στιγμες.

στιγμες που εσυ χαραμιζεις.

σωστες στιγμες που χαραμιζεις με τα λαθος λογια.

στιγμες που φευγουν γρηγορα..

σαν εσενα..

γιατι το πιο ευκολο πραγμα, ειναι να φευγεις..

κι εσυ βαρεθηκες τα δυσκολα.

και δεν θες να προσπαθησεις για τιποτα.

κι αφηνεις τις στιγμες να περνανε.

κι ουτε υποσχεσαι. πια.
γιατι αυτα ειναι λογια μωρε.
και οι λεξεις ειναι υπουλες καμια φορα.
Λαθος λογια τη σωστη στιγμη.

-τι σκαλωμα ειναι αυτο, να μιλαω παντα σε 2ο ενικο για τον εαυτο μου.-

παραβγηκε μελαγχολικο, αλλα περισσοτερο ειμαι νευριασμενη, παρα οτιδηποτε αλλο.