tag:blogger.com,1999:blog-49367041313629680562024-03-12T18:42:40.353-07:00Φανή*ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΠΗΓΗΣΦανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.comBlogger44125tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-24271839577139786292014-12-19T04:50:00.001-08:002014-12-19T05:42:24.507-08:00Παει και το '14.. (ενταξει, αλλο ηθελα να γραψω)<br />
<div style="text-align: justify;">
Σκεφτεσαι οτι ολη η ζωη σου χωριζεται σε φασεις που εμφανιζονται την ωρα που πρεπει, αφηνουν αυτο που χρειαζεσαι και δινουν τη θεση τους σε μια καλυτερη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Σκεφτεσαι τον εαυτο σου τα τελευταια 4 χρονια. Περα απο τα κοινωνικοοικονομικα, περνουσες ωραια. Κι ομως..Ολο τρωγοσουν με τα ρουχα σου και ησυχια δεν ειχες. Παντα αυτη η αισθηση του ανικανοποιητου. Αλλα τοτε νομιζες πως απλα ηθελες <b><i>κι άλλα</i></b>. Οχι υλικα βεβαια, αλλα <i><b>κι άλλα.</b></i> Να δεις <i><b>κι άλλα</b></i>, να κάνεις <i><b>κι άλλα.</b></i> Το 'ριχνες στην αχαριστη φυση του ανθρωπου και παραδεχοσουν την απληστια σου.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ομως.. Ομως δεν ειχες καταλαβει πως αυτο που σ'ετρωγε ηταν εκεινη η κοσμογονικη Ευα που πιστευε οτι θα γνωρισει τον κοσμο μεσα απο την 'αλλοτριωση'. Το προβλημα ομως ηταν οτι εσυ δεν ησουν αυτη. Μπορει να περνουσες ωραια, αλλα ολες αυτες οι αποψεις , ολες αυτες οι θεσεις, δεν ηταν εσυ. Πανω στη ζαλαδα του 'εχω παρει φορα και δεν με σταματαει τιποτα' ομως, γελουσες μ'αυτες και σιωπηλα καποιες φορες ισως και να τις υιοθετουσες. Και πανω που πιστευες οτι θα ενιωθες πιο ελευθερη πια, χωρις τα προηγουμενα κωλυμματα σου, τωρα νιωθεις <i><b>και</b></i> ανησυχη <i><b>και</b></i> αναισθητη. Νομιζεις πως η Ευα θα σου δειξει τη ζωη, τη στιγμη που αυτο που ηθελες πραγματικα ηταν να υπερβεις τη ζωη. Να βρεις αυτο το κατι που σε ξεπερναει και μεσα του συναντας τον εαυτο σου. </div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Και ξαφνικα μπαινουν στη ζωη σου ανθρωποι που η Ευα δεν πολυγουσταρει ισως γιατι βλεπει πως αν στεργιωσουν, κινδυνευει η παντοκρατορεια της πανω σου.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Ομως κατι τους κραταει εδω. Και σιγα σιγα σου ανοιγουν ολα τα παραθυρα της ψυχης σου για να παρει αερα, σου καθαριζουν τη σαβουρα απο τα ματια και σου δινουν ολα τα απαραιτητα τρανταγματα για να βρεις τον εαυτο σου.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Που δεν ειναι η Ευα. </i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Γι αυτο δεν ειχες ησυχια.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Γι αυτο τρωγοσουν. </i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Γιατι ησουν τοσο μακρυα απ' αυτα που ειχες πραγματικα μεσα σου, αυτα που ηθελες κι αναζητουσες. </i><b>Και ξαφνικα συνειδητοποιεις οτι το ανικανοποιητο που ενιωθες, <u><i>δεν ηταν επειδη ηθελες ΚΙ 'ΑΛΛΑ, αλλα επειδη ηθελες ΆΛΛΑ</i><i>. </i></u></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Και τωρα τα βρηκες.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Και ξαφνικα ολα βγαζουν νοημα.. </i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><b>"<span class="st">και σκεφτομαι πως ισως πια μπορω να γραψω εναν στιχο αληθινο.."</span></b></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="st"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="st"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="st">και καπως ετσι βγαινει το '14, μ'ενα χαμογελο αλλοιωτικο απο τα προηγουμενα, πιο δικο μου..</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="st"> :)</span></div>
<span class="st"><br /></span>
<span class="st"><br /></span>Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com39tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-57564416413149530372014-10-15T15:36:00.001-07:002014-10-15T15:37:58.819-07:00Απ' αυτα τα περιεργαΝομίζω οτι είναι απ' τις φορες<br />
που οσα σκεφτομαι<br />
ειναι ο πιο δυσνοητος τροπος<br />
να περιγραψω αυτα που θελω να πω.<br />
<br />
<i>'καθενας πλεκει τις στιγμες του στεφανι' </i><br />
<br />
τραγουδα μου εσυ οσο θες, να γραφω εγω για σταγονες.<br />
"σταγονες βροχης ή δακρυα"<br />
Θυμαμαι καποτε, που ολες οι σταγονες ηταν ιδιες. <br />
Τελος παντων, λησμονημενες εποχες. <br />
Να που τωρα εμαθα να τις ξεχωριζω πια.<br />
-ενταξει, τις περισσοτερες φορες τουλαχιστον. <br />
και το μονο που μενει<br />
ειναι ενα μεγαλο κοριτσι με παιδικη ψυχη<br />
να ψαχνει λιγες βροχινες σταγονες<br />
να ποτισουν τις σιωπες της<br />
μηπως και ανθισουν.<br />
<br />
κι ολα αυτα ακουγονται τοσο αχαριστα απ'το δικο μου στομα.<br />
Ας μου φερει τελος παντων καποιος, μια μαυρη κορδελα.<br />
θελω να τυλιξω κατι ευτυχισμενες στιγμες που με γυροφερνουν.<br />
Οχι τιποτε αλλο, αλλα ειμαι μια ντραμα κουην<br />
και δεν μπορω τη τοση ευτυχια.<br />
Ειναι βλεπεις αυτη η αισθηση<br />
πως καπου -οχι πολυ μακρυα- με περιμενει μια καταστροφη.<br />
Μην αργησω και φυγει. <br />
Κι αν δεν τη βρω, δε βαριεσαι. Θα τη φτιαξω βρε αδερφε.<br />
<br />
*κι ακομα δεν καταλαβα, γιατι ο,τι γραφω ειναι ποτισμενο με βροχη <br />
<br />
<br />
<br />
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com26tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-1673547200222487272014-09-06T08:24:00.000-07:002014-09-06T08:39:17.610-07:00απ αυτα τα βροχερα<br />
Εξω εχει απ αυτες τις μουνταδες<br />
με τη σιγανη βροχη<br />
<i>που θα βλεπαμε απο τις μαξιλαρες στο σαλονι</i><br />
διαβαζοντας Δημουλα, Λειβαδιτη κ Αναγνωστακη.<br />
Μ'αυτη τη σειρα. <br />
<br />
Και ειναι που εχω τοσα πολλα καλα, διαφορετικα, νοσταλγικα, νευριασμενα να φωναξω<br />
αλλα δεν θελω να τα πω ψιθυριστα στο αφτι αυτου του μπλογκ.<br />
Δεν θελω να του τα πω ρε παιδι μου.<br />
κι ετσι μενει να με κοιταζει περιμενοντας.<br />
κ εγω -οπως παντα- βρισκω κατι να ψελλισω, αλλα δεν ειναι κ πολυ σχετικο<br />
οποτε αφηνω τη βροχη να ποτισει αυτες τις διαολεμενες σιωπες που φυτευω τοσους μηνες εδω μεσα <br />
μπας κ βλαστησουν.<br />
<br />
<br />
ρε συ χρυσακι, πως λεγοταν το τραγουδι που μου ειχες στειλει κ πηγαινε καπως ετσι..<br />
<br />
<span class="st"><i>'Africa my love</i>, <i> </i></span><br />
<span class="st"><i>I've been dreaming for a long time to see </i></span><br />
<span class="st"><i>your landscape again for a long long trip</i></span><br />
<span class="st"><i>Africa my love'</i></span><br />
<br />
<span class="st">καρμικο.</span><br />
<span class="st"><i> </i></span><br />
<span class="st">φιλια ρε!</span><br />
<br />
<br />
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com32tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-48669621380007026432013-12-02T04:47:00.002-08:002013-12-02T04:48:40.467-08:00Χρυσοσκονη.Εψαξα μεσα μου τη πιο δυνατη αναμνηση.<br />
Δεν χρειαστηκε πολυ ωρα.<br />
Ηταν εκει, μπροστα μπροστα λες κ ηξερε οτι θα την αναζητουσα.<br />
Την επιασα τρυφερα κ την εβγαλα εξω.<br />
Προσπαθησα να την ανοιξω, μια περιεργεια διαολεμενη καθοδηγουσε τα χερια μου.<br />
Δεν σκεφτομουν τιποτα αλλο. Ηθελα μονο να δω πως ειναι απο μεσα οι αναμνησεις<br />
Να βρω τη πρωτη υλη τους<br />
Και ποιος ξερει, ισως ετσι καταλαβαινα<br />
πως καταφερνουν να ριζωνουν για παντα στις ανασες μου.<br />
<br />
Ηταν στρογγυλη κ λιγο βρεγμενη.<br />
Μυριζε αλμυρα.<br />
Καθολου ευπλαστη. Πιο σκληρη κ απο βεβαιοτητα, δεν δεχοταν ουτε αποτυπωματα επανω της.<br />
Κρατωντας τη απο τη μια μερια κ τραβωντας τη απο την αλλη, δεν καταφερα κ πολλα πραγματα<br />
Μονο λιγες φυσαλιδες πεταχτηκαν απο μεσα της<br />
και κοιτωντας με γεματες αναποληση, γελασαν ειρωνικα.<br />
<br />
Θυμωσα.<br />
Την αφησα πανω στο γραφειο κ ετρεξα στο σαλονι.<br />
Επιασα γρηγορα 2 ξινες πραγματικοτητες που εχω παντα προχειρες<br />
σε περιπτωση που τυχει να κανω ονειρα<br />
και ετρεξα στο δωματιο.<br />
Ηταν ιδιαιτερα χοντροκομμενες, θα την εκαναν τη δουλεια τους. <br />
Με ενα χαιρεκακο χαμογελο ζωγραφισμενο στα χειλη<br />
εβαλα τη μια κατω απ την αναμνηση κ την αλλη απο πανω<br />
και με μια δυνατη κ κοφτη κινηση<br />
την εσπασα.<br />
<br />
Και σ'αυτο το σημειο της ιστοριας ειναι που το χανω.<br />
Πριν προλαβω να χαρω τη νικη μου,<br />
κυματα ολοκληρα γεματα αμλυρα, μυρωδιες κ ηχους γνωριμους<br />
πεταχτηκαν επανω μου απο κει που ηταν πριν η αναμνηση.<br />
Πριν προλαβω να ανοιγοκλεισω τα ματια μου κ καταλαβω τι συνεβη,<br />
εξαφανιστηκαν.<br />
Στα δευτερολεπτα που ακολουθησαν, κοιταξα τα χερια μου, τον κορμο μου, τα μαλλια μου.<br />
Ημουν γεματη χρυσοσκονη.<br />
Παραδοξα στεγνη μετα τα τοσα κυματα, αλλα γεματη χρυσοσκονη.<br />
Εψαξα να δω που πηγε η αναμνηση, ή εστω ενα κομματι της, αφου την ειχα σπασει..<br />
Τιποτα.<br />
Το μονο που βρηκα αναμεσα στις δυο πραγματικοτητες,<br />
ηταν κ παλι χρυσοσκονη.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com53tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-91969009299121954522013-11-21T13:45:00.000-08:002013-11-21T13:47:04.655-08:00μια βροχη<span style="font-size: large;"><br /></span>
<i><b><span style="font-size: large;">Ανοιξε ο ουρανος.</span></b></i><br />
<i><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></i>
<i><b><span style="font-size: large;">Προλαβες να κοιταξεις μεσα του;</span></b></i><br />
<i><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></i>
<i><b><span style="font-size: large;">Εγω ναι.</span></b></i><br />
<i><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></i>
<i><b><span style="font-size: large;">Ειδα Εκεινον,</span></b></i><br />
<i><b><span style="font-size: large;"> </span></b></i><br />
<i><b><span style="font-size: large;"> να κλαιει με ληγμους</span></b></i><br />
<i><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b>
<b><span style="font-size: large;"> μια ανελεητη βροχη</span></b></i><br />
<i><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></i>
<i><b><span style="font-size: large;">για να ξεπλυνει αυτη τη σαπια πλαση.</span></b></i><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com50tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-22093234685395132332013-10-29T08:46:00.000-07:002013-10-29T08:48:39.309-07:00ΑλμύραΜυρισα λιγο την αλμυρα.<br />
Δεν κολυμπησα μεσα της, απλα τη μυρισα.<br />
Το <span style="font-size: large;"><i><b>κυμα</b></i></span> ηρθε κοντα μου.<br />
Εκατσα σε σχετικα ασφαλη αποσταση για να μη βραχω.<br />
Μονο για να το μυρισω.<br />
Θυμηθηκα.<br />
Κι αυτο το ιδιο.<br />
Ετσι οπως τα λεγαμε,<br />
εγω πανω στον βραχο τυλιγμενη με σταγονες του<br />
κ εκεινο απο κατω να σκαει στις πετρες, διπλα στα ποδια μου,<br />
μιλουσε για τοτε που κολυμπουσα μεσα του.<br />
<br />
Δεν πιστευα οτι τα <i><span style="font-size: large;">κυματα</span></i> εχουν μνημη.<br />
Το ευχομουν κρυφα τη τελευταια φορα που βγηκα απο τη θαλασσα κι ετρεξα μακρυα<br />
ενω αυτο αρνιοταν πεισματικα να παρει ολες τις σταλες του απο πανω μου, θελοντας να μεινει εκει,<br />
εστω κ λαθραια.<br />
Αλλα εγω πηρα μια πετσετα και τις σκουπισα μια μια για να μη μεινει τιποτα.<br />
Τι ελεγα? Α ναι..<br />
Το ευχομουν.<br />
Κι υστερα απο καιρο, τωρα το ειχα μπροστα μου να μου πεταει μικρες φυσαλιδες γεματες λεξεις κ φρασεις δικες μας.<br />
Μικρες, συνθηματικες.<br />
Δικες μας. <br />
<br />
Δεν θα σου πω ψεμματα.<br />
Σκεφτηκα να βουτhξω.<br />
Δεν το εκανα.<br />
Ενα 'πρεπει' με εκανε τοτε να φυγω μακρυα<br />
Ενα 'πρεπει' με κανει κ τωρα να καθομαι στωικα στο βραχο και να ακουω το <span style="font-size: large;"><b><i>κυμα</i></b></span> να σκαει στα ποδια μου, τυλιγμενη με τις σταγονες του.<br />
<br />
Πλακα ειχε.<br />
Να το επαναλαβουμε καποια στιγμη.<br />
Χωρις τα 'πρεπει' αυτη τη φορα.<br />
<br />
<br />
ΥΓ1: εχω μαζεψει 6 βραβειακια ( <a href="http://palomita-in-stars.blogspot.gr/2013/10/the-unpaixtable-blogger-award-by.html" target="_blank">1</a>,<a href="http://xilinosippotis.blogspot.gr/2013/10/blog-post_15.html" target="_blank">2,</a><a href="http://onirokosmos-art.blogspot.gr/2013/10/5.html" target="_blank">3</a>,<a href="http://pink-angel-911.blogspot.gr/2013/10/the-unpaixtable-blogger-award.html" target="_blank">4</a>,<a href="http://antithetoikosmoi.blogspot.gr/2013/10/blog-post_24.html" target="_blank">5</a>,<a href="http://mythoughtsnotebook.blogspot.gr/2013/10/the-unpaixtable-blogger-award.html" target="_blank">6)</a> κ σας ευχαριστω πολυ!! θα κανω μια αναρτηση για ολα σε λιγες μερες!! <br />
<br />
ΥΓ2: περι παρελασεων, εθνικης υπερηφανειας κλπ, αντιγραφω το σχολιο που αφησα στον <a href="http://nikolas-nkmetalhead.blogspot.gr/2013/10/blog-post_28.html" target="_blank">Νικολα</a><br />
"εχω χρονια να παω σε παραλαση, οταν ημουν στο σχολειο δεν συμμετειχα
ετσι κ αλλιως. αυτη η εξαρση εθνικης υπερηφανειας απο ανθρωπους που σε
παρομοιες συνθηκες δεν θα εκαναν το ιδιο μ'αυτους που υποτιθεται οτι
τιμουν, μου φαινεται ιδιαιτερα υποκριτικη.."<br />
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com51tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-81493032985601345632013-10-24T05:36:00.000-07:002013-10-24T05:39:28.863-07:00χτισιμοΤα γκρεμισαμε ολα. Τα κομματιασαμε. Δεν μας αρεσε η μορφη τους και ειπαμε οτι θα τα φτιαξουμε απο την αρχη.<br />
Μονοι μας.<br />
Θα κολλουσαμε τα κομματια με οποια σειρα θελαμε.<br />
Στην αρχη θα τα φτιαχναμε αστεια για να γελασουμε, αλλα μετα θα παιρναμε το σοβαρο μας υφος, θα τα ξαναγκρεμιζαμε και θα τα συναρμολογουσαμε με συνεση.<br />
Θα τους διναμε ο,τι μορφη μας αρεσε.<br />
Θα τα αλλαζαμε απο το βαθος της υπαρξης τους, γιατι εκει ηταν η ριζα του κακου.<br />
Αν μεναμε μονο στα εξωτρικα τους χαρακτηριστικα, δεν θα ειχε νοημα, θα γινοταν παλι κατι ασχημο.<br />
Ειχαμε πολυ δρομο μπροστα μας.<br />
Τοσα κομματια μικρα, να μπουν στη σειρα -σε οποια σειρα.<br />
Δεν σκεφτηκαμε ομως ουτε στιγμη οτι θα αποτυχουμε. Μεγαλοπνοο σχεδιο, δε λεω.<br />
<br />
Δεν βιαζομασταν.<br />
Δεν ειχαμε χωρισει τις δουλειες.<br />
Δεν ειχαμε κανει καταμερισμο εργασιας, πως το λενε.<br />
Θα τα καναμε ολα μαζι. "ολα μαζι κ ολα απο την αρχη", ετσι λεγαμε.<br />
Για να μην υπαρχει 'δικο μου' κ 'δικο σου' στο τελος.<br />
Μονο ΔΙΚΟ ΜΑΣ. Ομορφο, ασχημο, ο,τι κ αν ηταν θα 'ταν ΔΙΚΟ ΜΑΣ.<br />
<br />
Μια μερα, γυριζοντας στο σπιτι, κατι ελειπε. Καποιος μας ειχε κλεψει κομματια.<br />
Αρκετα.<br />
Σκεφτηκα να τα παρατησουμε. Το ξερεις.<br />
"κοιτα ποσα λοιπουν", σου φωναζα, "δεν εχει νοημα, δεν θα τα καταφερουμε".<br />
"το ευκολο ειναι να βλεπεις τι χωριζει. δεν εχει περισσοτερη αξια να βρεις τι ενωνει?",ειπες ηρεμα και συνεχισες,"θα φτιαξουμε ολα τα κομματια που χαθηκαν απο την αρχη. Μονοι μας. Μαζι. Θα μας παρει περισσοτερο απ'ο,τι υπολογιζαμε, αλλα θα τα φτιαξουμε. Μαλιστα εγω λεω να πεταξουμε κ τα υπολοιπα απο τα παλια. Μη βαλουμε <<καινουριο μπαλωμα σε παλιο υφασμα>>. Ολα απ την αρχη. Ολα μαζι".<br />
<br />
Κι ισως μονο ετσι εχει αξια. <br />
<br />
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com40tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-41751837434208925272013-10-17T06:14:00.000-07:002013-10-17T06:14:02.087-07:00Λιγη βροχη στον καφε μου<br />
Η βροχη αρχισε πριν ξεκινησω να γραφω και τελειωσε αμεσως μετα την τελευταια μου λεξη. Λες και καποιος την εριξε μονο κ μονο για να γραφω με υποκρουση σταγονων. Οσο και να λεω ποσο μ'αρεσει, ποτε δεν θα 'ναι αρκετο για να περιγραψει την αγαπη μου γι' αυτη. <br />
Δεν οργανωνω ποτε τις σκεψεις μου οταν τις αποτυπωνω στο χαρτι. Τις αφηνω να χρωματιστουν με μελανι με τη σειρα που γεννιουνται. Αλλωτε μπερδεμενες, θελουν να πουν κατι, αλλα ετσι συγχισμενες δεν τα καταφερνουν και πολυ καλα. Αλλωτε παλι, καμουφλαρισμενες, τους αρεσει να ντυνονται αλληγοριες και το παιζουν μυστηριες. Νομιζω πως αυτη ειναι η αγαπημενη τους φορεσια.<br />
Ας καταλαβει ο καθενας ο,τι θελει. Ας τις ταιριαξει στο δικο του μοτιβο.<br />
Ποσο ωραιο ειναι αυτο. Οι δικες σου σκεψεις να χωρανε στις ζωες των αλλων και να εκφραζουν τοσο διαφορετικα βιωματα.<br />
Παντα ομως υπαρχουν και καποιοι, λιγοι, που καταλαβαινουν ακριβως τι κρυβεται πισω απο το καμουφλαρισμα.<br />
Κι αυτο ειναι το καλυτερο απ'ολα.<br />
<br />
Το σ/κ αφησα το σπιτι να αυτοβαφεται,μαζεψα τα μπογαλακια μου κ εφυγα για 2ημερο..<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-6_8H5jAUrD0/Ul_iQU14ceI/AAAAAAAAALA/McsS3V24QXU/s1600/FSCN0278.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-6_8H5jAUrD0/Ul_iQU14ceI/AAAAAAAAALA/McsS3V24QXU/s320/FSCN0278.jpg" width="320" /></a><a href="http://4.bp.blogspot.com/-5ZQAawq70ro/Ul_iCuw1s1I/AAAAAAAAAK4/LqfGVy8xtxk/s1600/FSCN0274.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/-5ZQAawq70ro/Ul_iCuw1s1I/AAAAAAAAAK4/LqfGVy8xtxk/s320/FSCN0274.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-NNJzQIeujlk/Ul_huuBzq2I/AAAAAAAAAKw/Xhz499YPuv4/s1600/FSCN0254.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://2.bp.blogspot.com/-NNJzQIeujlk/Ul_huuBzq2I/AAAAAAAAAKw/Xhz499YPuv4/s320/FSCN0254.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
(οι (ψιλοπειραγμενες) φωτογραφιες δικες μου. οχι παιζουμε!)<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com43tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-34747388751837684842013-10-09T04:31:00.002-07:002013-10-09T04:33:28.433-07:00συμπαικτες<br />
<br />
Μ'αρεσει να παιζω με τις λεξεις<br />
Ειναι ο καλυτερος συμπαικτης.<br />
Καθομαστε μαζι στο ιδιο δωματιο<br />
Εγω στη μια μερια, εκεινες στην αλλη<br />
Και μου πετανε νοηματα.<br />
<br />
Φορανε στολες γεματες απο δαυτα<br />
Τα ξεκολλανε ενα-ενα και μου τα ριχνουν.<br />
Ξεγυμνωθηκαν για να παιξουν μαζι μου.<br />
<br />
Εγω τα πιανω και τους τα ριχνω πισω<br />
Δεν θελω να κρυωσουν εξαιτιας μου.<br />
Μερικες μπαλιες δεν τις καταφερνω ομως<br />
Βαριες, ψηλες, θεορατες<br />
Αντε να τις πιασεις εσυ ο μικρος.<br />
Καποιες αλλες παλι ειναι χαμηλες<br />
κ απαξιω <br />
δεν κανω καν τον κοπο να προσπαθησω.<br />
Οι λεξει μου φωναξουν<br />
'ξεκουνησου, πιαστα κ ριχτα πισω'<br />
Αλλα εγω δεν θελω.<br />
<br />
Κι ετσι μενουν με δυο-τρια αποφορια<br />
Τα νοηματα τα ουδετερα που ερχονταν κατευθειαν πανω μου.<br />
<br />
<b>Τωρα νομιζω οτι οι λεξεις μου θυμωσαν</b><br />
<b>ετσι ξετσιπωτα τσιτσιδες που τις αφησα να φυγουν.</b><br />
<b>Δεν φταιω εγω</b><br />
<b>πως πετανε ετσι τα <strike>νοηματα</strike> ρουχα τους? </b><br />
<b>Τωρα θα κυκλοφορουν αδειες.</b><br />
<b>Σχεδον τις λυπαμαι.</b><br />
<b>Ας προσεχαν.</b><br />
<b>Να μην επαιζαν μαζι μου.</b><br />
<br />
<br />
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com44tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-91521901287138734392013-09-25T04:54:00.001-07:002013-09-25T04:54:22.187-07:00Ξημερωμα..<br />
Ασε τα λογια μου να φτασουν στα πιο απομερα κομματια της μικρης, παιδικης σου ψυχης.<br />
Αστα να γινουν ακτινες,<br />
σαν αλλος ηλιος<br />
να φωτισουν τις πιο σκοτεινες μεριες σου<br />
να γινουν σπιθες, <br />
φλογες μιας τεραστιας φωτιας <br />
να ζεστανουν τις πιο παγωμενες σου ανασες.<br />
<br />
Γεμισαμε το μυαλο μας με χαμογελα ντυμενα αγκαλιες<br />
Δαχτυλα μπλεγμενα με λουλουδια.<br />
Ψιθυροι γεματοι λαγνα ροδοπεταλα <br />
Κι εχουμε ακομα τοσο δρομο μπροστα μας..<br />
<br />
<br />
...και κατω απο τα ποδια μας ο ηλιος ξυπναγε σιγα σιγα αυτη τη πεθαμενη πολη...<br />
<br />
Χαμογελο..Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com38tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-59100819073001439962013-09-05T06:05:00.004-07:002013-09-05T06:08:19.521-07:00μια τυπικη μεραΣτην ηλικια σου. καθε αλλο απο 'περιθωριακος'. Περπαταει λιγο ζαλισμενα, σκεφτεσαι οτι ειναι πρεζακι.<br />
<i>-σας περισσευει 1 ευρω</i>;<br />
καμια απαντηση.<br />
<br />
<i>-σας παρακαλω, εχω να φαω απο χθες. σας παρακαλω, μη μου δωσετε λεφτα, παρτε μου μια τυροπιτα. 1 ευρω εχει.</i><br />
Τους βλεπεις ολους να τον προσπερνανε χωρις καν να τον κοιτανε.<br />
Τι διαολο, ουτε αορατος να ηταν. <br />
<br />
Με μια φωνη που δεν προκειται να σβησει για καιρο απο το μυαλο σου, ακουμπαει στον τοιχο,<br />
<span style="font-size: large;"><i>-γιατι με αγνοειτε ολοι; μη με αγνοειτε, σας παρακαλω, δεν ειμαι ναρκομανης, ανεργος ειμαι. σας ορκιζομαι, γιατι με αγνοειται ολοι;</i></span><br />
<br />
Κατι σπαει μεσα σου. Για καποιο λογο θες να φυγεις, να εξαφανιστεις, να μην ακους τιποτα.<br />
Κατι σε βαραινει.<br />
Κι αν ησουν εσυ εκει?<br />
να βλεπεις καθε μερα τοσο κοσμο να περναει απο μπροστα σου, να τον παρακαλεις για μια τυροπιτα κι αυτοι να μη σε κοιτουν καν.<br />
ο καθενας για τους δικους του λογους.<br />
Ισως προτιμουν να σκεφτονται οτι δεν υπαρχεις. να μη τους περασει απο το μυαλο πως ειναι να εισαι εσυ.<br />
Αλλοι απλα αδιαφορουν. Τους εβγαλαν ολους 'πρεζακια' για να εχουν μια δικαιολογια να μη δωσουν τιποτα και να εχουν κ καθαρη τη συνειδηση τους.<br />
Αλλα το χειροτερο.. Οι πιο πολλοι απλα το εχουν συνηθισει.<br />
Συνηθισαν τους επαιτες.<br />
Συνηθισαν να βλεπουν απλωμενα χερια καθε 5 μετρα.<br />
Μια εικονα τοσο γνωριμη πια.<br />
Στην αρχη σε σοκαρε.<br />
Μετα σου προξενησε λυπη.<br />
Τωρα τη συνηθισες κ δεν ειναι πια σημαντικη.<br />
Μερος του δρομου σου μονο.<br />
Ανοσια.<br />
<a href="http://wwwfani.blogspot.gr/2012/10/blog-post_14.html" target="_blank">Εθνικη </a>.<br />
<br />
*τελικα περπατουσε ετσι απο τη πεινα.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<u><b><span style="font-size: large;">"Πείνασα, και δε μου δώσατε να φάω<i> "</i></span></b></u></div>
<br />
<i>[Κατά Ματθαίον, 25.31 (41-43)].</i><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-15403821771300768802013-08-30T06:40:00.000-07:002013-08-30T06:41:14.432-07:00'χθεΣημερΑυριο'<br />
διαβαζοντας <a href="http://dog-days-areover.blogspot.gr/2013/08/blog-post.html" target="_blank">αυτη</a> την αναρτηση, θυμηθηκα κατι που σκεφτομουν πριν καιρο, σε μια περιοδο εντονης αλλαγης, κυριως στη νοοτροπια κ στο πως θελω τη ζωη μου πια.<br />
<br />
Τα πραγματα ειναι απλα. Σημερα ζω το σημερα. οχι το χθες. ουτε το αυριο.<br />
<div class="MsoNormal">
-μα τι λεει τωρα αυτη-<br />
Το χθες το εζησα χθες και τελειωσε η μερα του. Το εχω μεσα μου, ειναι κομματι απο μενα, αλλα περασε. </div>
<div class="MsoNormal">
Το αυριο θα το ζησω αυριο, οταν ερθει η σειρα του. </div>
<div class="MsoNormal">
Τωρα ζω το σημερα. απλα.<br />
<br />
Εφαγα χρονια αφηνοντας πολλα 'σημερα' να περασουν, χωρις να τα ζω.<br />
Σκεφτομουν και ζουσα ξανα και ξανα τα χθες και μετα ονειρευομουν τα αυριο.</div>
<div class="MsoNormal">
Κρατουσα την αναπνοη μου μεχρι να ερθει το αυριο.<br />
Ο χρονος μεταξυ 'χθες' και 'αυριο'? Απλα δεν υπηρχε. Τον αφηνα να περνα. <br />
Και εχασα πολλα <b><i>πολλα</i></b> σημερα για <b><i>μερικα</i></b> αυριο. <br />
<b>'Σημερα' που δεν θα ξαναβρω ποτε</b>. <br />
Ειναι οι μερες-φαντασματα. Δεν υπαρχουν πουθενα στη μνημη μου. Σαν να μην τις
εζησα ποτε. <br />
Σαν καποιος να μου φορτωσε μερες που εγω δεν τις εχω δει ποτε πραγματικα. Με
τρομαζει αυτο.<br />
<br />
Αν με ρωτουσες τοτε πως θα ηθελα να ειμαι 'αυριο' (σε λιγες μερες, σε λιγους
μηνες, σε λιγα χρονια, για ολη μου τη ζωη), ειχα ενα στανταρακι να σου πω. Ενα
σταναρακι και πολλα σχεδια. </div>
<div class="MsoNormal">
Τα σχεδια δεν με κρατουσαν πισω. Το στανταρακι με
κρατουσε ομως.<br />
<br />
Αν θες να με ρωτησεις κατι φιλε μου, ρωτα με τι θελω να κανω <b><i>σημερα</i></b>.
ποιον θελω να δω, ποια αγκαλια ονειρευομαι. <b><i>Σημερα</i></b>.<br />
Το χθες σου μαζι μου δεν σου δινει free pass για το αυριο μου. <br />
Μπορει να σου δωσω κι ενα 'σημερα'. <br />
Το μεθαυριο μου ομως.. <br />
Το μεθαυριο μου <b><i>κερδισε το</i></b>..<br />
<b><i>Κερδισε το.</i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ας μη ξεχναμε ομως το πιο σημαντικο, το εγραψα και στο σχολιο<b><i>,</i></b></div>
<div class="MsoNormal">
ακομα και στις λεξεις τους, το τελος του ενος ειναι η αρχη του αλλου </div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>"χθεΣημερΑυριο"...</i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><br /></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-74131035662145303882013-08-20T17:25:00.001-07:002013-08-20T17:25:22.309-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-KyI1EusADbA/UhQHGzXki0I/AAAAAAAAAIs/8qe83sH2iM0/s1600/DSC_0165.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="286" src="http://1.bp.blogspot.com/-KyI1EusADbA/UhQHGzXki0I/AAAAAAAAAIs/8qe83sH2iM0/s320/DSC_0165.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
ενα καλοκαιρι ηρεμο που ακομα δεν εχει αφησει την αλμυρα του να φυγει απο πανω μου<br />
<br />
ενα καλοκαιρι ησυχο, χωρις αμφιταλαντευσεις και μπερδεμενα μυαλα<br />
<br />
ενα καλοκαιρι με χαμογελα και παιδικα λογια απο μεγαλιστικες φωνες.<br />
<br />
ενα καλοκαιρι που τα ειχε ολα, αλλα ισως ελειπε κατι μικρο.<br />
<br />
Ξεχασμενες λεξεις πηραν ανασα και παλι απο τα χειλη μου.<br />
οχι με την ιδια ενταση.<br />
Με μια ηρεμια να τις αγκαλιαζει.<br />
<span style="font-size: x-small;">Συναισθηματα στολισμενα με φορεσια αλλης ηλικιας.</span><br />
<span style="font-size: x-small;">Τοτε που δεν χρειαζεται η ενταση.</span><br />
<span style="font-size: x-small;">Τοτε που δεν χρειαζεται η καταστροφη. </span><br />
<span style="font-size: x-small;">Μονο η ηρεμια.</span><br />
Συνοδευονται απο μια ζεστασια και μια ασφαλεια,<br />
μια σιγουρια κι ενα χαμογελο. <br />
Χερια που ειναι παντα εκει, απλωμενα για σενα,<br />
που σου φερνουν ο,τι ζητησεις, πριν το ξεστομισεις.<br />
Μονο για να σε δουν να γελας.<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><strike>(Κι ομως, το ξερω,</strike></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><strike>μου λειπουν κι εκεινες</strike></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><strike>οι αλλες</strike></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><strike>οι συνοδευομενες απο κοφτες ανασες και δυνατους χτυπους</strike></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><strike>αυτες που ακολουθουνται παντα απο μια καταστροφη.</strike></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><strike>Αλλα χαλαλι.</strike></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><strike>Να 'χουμε να θυμομαστε.)</strike></span><br />
<br />
Και ειναι αραγε η απληστια του ανρθωπου, που ενω τα εχει ολα ψαχνει ενα χρωμα πιο εντονο μεσα στις απαλες αποχρωσεις του πινακα του?<br />
Ή ειναι απλα η αναζητηση αυτου που δεν χρειαζεται προσαρμογη για να ταιριαξει στο σχημα του κενου που ηρθε να συμπληρωσει?<br />
<br />
Κι οταν αυτο ειναι ετοιμο, προθυμο να αλλαξει χιλιαδες σχηματα για να χωρεσει σε οποιοδηποτε κενο το τοποθετησεις, το δεχεσαι?<br />
δεχεσαι να αλλαξει για σενα?<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><b>"γιατι εγω ξερω ενα παγκακι</b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b>γνωριζω τον περιπτερα</b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b>πινω τη μπυρα απ'το κουτακι</b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b>κι ειμαι απο τα καλα παιδια..'</b></i></div>
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com27tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-12969355744775112892013-06-29T04:02:00.002-07:002013-06-29T04:03:50.096-07:00ΚαζατζακηςΕπεσα πανω του τις προαλλες και το θυμηθηκα<br />
<br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapedefaults v:ext="edit" spidmax="1026"/>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapelayout v:ext="edit">
<o:idmap v:ext="edit" data="1"/>
</o:shapelayout></xml><![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">'Σε ποιον να εμπιστευθώ τις
χαρές και τις πίκρες μου, </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">τις μυστικές δονκιχώτικες λαχτάρες της νιότης, </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">την
τραχιά σύγκρουση αργότερα με το Θεό και με τους ανθρώπους, </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">και τέλος την άγρια
περηφάνια που έχουν τα γεράματα που καίγουνται μα </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">αρνιούνται, ως το θάνατο, να
γίνουν στάχτη; </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">Σε ποιον να πω πόσες φορές σκαρφαλώνοντας, με τα πόδια, με τα
χέρια, </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">τον κακοτράχαλο ανήφορο του Θεού, </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">γλίστρησα κι έπεσα, </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">πόσες φορές
σηκώθηκα,όλο αίματα, </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">και ξανάρχισα ν' ανηφορίζω; </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">Που να βρω μια ψυχή
σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">σαν την ψυχή μου, </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;">να της ξομολογηθώ' </span></b></i></u><br />
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u>
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u>
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u>
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u>
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u>
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u>
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u>
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u>
<u><i><b><span style="font-family: Verdana;"><br /></span></b></i></u></div>
Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-40296140688565847822013-06-17T14:16:00.000-07:002013-06-17T14:18:43.151-07:00λεξεις 2<br />
Πνιξε με με λεξεις.<br />
Δεν με νοιαζει<br />
Μονο χρωματισε τες με μπογια.<br />
Ξερεις, αυτη που τις κανει μαγικες<br />
Ιδιαιτερες<br />
και μετα εχουν κι αλλο νοημα<br />
Που το καταλαβαινω μονο εγω<br />
και συ<br />
Που οταν το ακουω, ειναι σα να ακουω τ'ονομα σου<br />
και παραπανω μη σου πω.<br />
Γιατι τ'ονομα σου το'χουν κι αλλοι<br />
<i><b>αλλα οι λεξεις αυτες προσδιοριζουν μονο εσενα</b></i><br />
<i><b>και γεμιζουν χρυσοσκονη τον αερα.</b></i><br />
<i><b><br /></b></i>
<i><b>Κοιτα, γεμισα..</b></i><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-38666490477138766822013-06-10T05:51:00.004-07:002013-06-10T06:12:48.614-07:00λεξεις λεξεις λεξεις 1Κι ειναι μερικες λεξεις<br />
να, πως να στο πω,<br />
μαγικες ρε παιδι μου<br />
κουβαλανε μεσα τους κρυμμενα ξορκια<br />
απλες λεξεις, καθημερινες,<br />
ουτε που τις βαζει ο νους σου.<br />
Μολις τις προφερεις,<br />
μολις τις γραψεις,<br />
σου φερνουν αυτο που ποθεις.<br />
Κι υστερα, καθε που το νοσταλγεις<br />
τις ξαναπροφερεις<br />
τις ξαναγραφεις<br />
και να το παλι μπροστα σου.<br />
και ξανα και ξανα και ξανα.<br />
Και πριν το καταλαβεις, εχουν γινει δευτερη φυση σου.<br />
Μονο αυτες λες.<br />
Μονο αυτες γραφεις.<br />
<br />
Αλλα να μωρε, ειναι σαν τα φαρμακα.<br />
Στην αρχη σε πιανουν, αλλα οταν το παρακανεις<br />
παθαινεις ανοσια και δεν κανουν πια δουλεια.<br />
Ετσι κι αυτες.<br />
<br />
Στο τελος μαγεψαν εσενα.<br />
Πανω σου ολα τα ξορκια<br />
και αντε να τα σπασεις μετα.<br />
Τις επαναλαμβανεις ξανα και ξανα<br />
αλλα τα μαγικα δεν πιανουν πια.<br />
Γαμωτο.<br />
Κι αντε να βρεις αλλες τωρα.<br />
<br />
<b>Ποιο ευκολα βρισκεις μαγεμενες λεξεις με ξορκια</b><br />
<b>παρα καταστασεις που δεν τις χρειαζονται.</b><br />
<br />
Ετσι ειναι. Δεν φταις εσυ.<br />
Ουτε κι εγω ομως.<br />
Δε βαριεσαι.<br />
<i>"ολοκληρη ζωη σου λεει μετα"</i><br />
Ολοκληρη ζωη να βρεις τα μαγεια.<br />
Δε βαριεσαι..<br />
Ολοκληρη ζωη.<br />
Και που'σαι ακομα.. <br />
<br />
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-15972506206811769692013-05-08T10:04:00.001-07:002013-05-08T10:04:44.768-07:00ευτυχια ειναι..<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>''Τελικα ευτυχια ειναι ενα ζευγαρι χερια. Δυο χερια.</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>Αυτα θα σε αγκαλιασουν, θα σε κρατησουν, θα σε κοιμησουν. </b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>(...) </b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>Τα πολλα χερια απλα σε κατσιαζουν.</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>Χασιμο χρονου."</b></span></div>
<br />
<b>-Θανασης Βεγγος</b><br />
<br />
μου το θυμησε η <a href="http://pistos-petra.blogspot.gr/" target="_blank">Joan Petra</a> σε μια αναρτηση για τον Θαναση Βεγγο.<br />
<br />
<i><b>'δυο χερια. </b></i><br />
<i><b>τα πολλα σε κατσιαζουν'.</b></i><br />
<span style="font-size: large;">μη σκορπιζεσαι..</span><br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/s1QYXlRzNS0?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-59000981904379892872013-04-23T09:18:00.001-07:002013-04-23T09:18:33.374-07:00σημασιαΠαραδομενη σε λεξεις<br />
Δεν ξερω τη σημασια τους.<br />
Οτι την τυπικη. Την αλλη.<br />
Ερχεται καποια βραδια<br />
Δεν χτυπα τη πορτα.<br />
Κλεφτα απ'το παραθυρο<br />
Μπαινει χωρις να ρωτησει.<br />
Μπροστα στα ματια μου ξεδιπλωνεται<br />
Ιερεια.<br />
Ιερεια σημασια παντοτινα κρυμμενη<br />
παραδινομαι στο μυστικο σου.<br />
<br />
Σε ψαχνω. <br />
Παντα ψιλαφω τις λεξεις για να ειμαι σιγουρη οτι θα σε βρω.<br />
Τις απογυμνωνω.<br />
Δεν σε βρισκω παντα.<br />
Βολευομαι με τις εννοιες τις τυπικες<br />
Και ξεχνιεμαι.<br />
<br />
Και τοτε ερχεσαι.<br />
Οταν τα ματια μου ειναι θολα.<br />
Παντα οταν τα ματια μου ειναι θολα.<br />
Τοτε βλεπω καλυτερα.<br />
Πιο καθαρα.<br />
Οξυμωρο<br />
Το ξερω.<br />
Αγαπω τα οξυμωρα.<br />
<br />
Η σημασια η κρυμμενη<br />
ερχεται παντα οταν τα ματια σου ειναι θολα<br />
και μεσα στο σκοταδι<br />
<u><i><b>Σιγουρη οτι μονο τοτε μπορεις να τη δεις πραγματικα.</b></i></u><br />
Κι υστερα<br />
ολα ειναι καθαρα.<br />
<br />
Υ.Γ κι ετσι, τωρα που τα ματια μου δεν ειναι πια θολα, νομιζω οτι κατι μου ξεφευγει. μια σημασια κρυμμενη..<br />
<br />
Μιλησες? Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-78533727990555165632013-04-16T05:42:00.001-07:002013-04-16T06:09:01.222-07:0022<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-BGzuioHusxo/UW1GgQQsZeI/AAAAAAAAAIA/LFovO7C4qOA/s1600/P4112998.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://2.bp.blogspot.com/-BGzuioHusxo/UW1GgQQsZeI/AAAAAAAAAIA/LFovO7C4qOA/s320/P4112998.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-l58U8G0SzYA/UW1GsQPIaNI/AAAAAAAAAII/JlK87FQrNpQ/s1600/P4113018.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://3.bp.blogspot.com/-l58U8G0SzYA/UW1GsQPIaNI/AAAAAAAAAII/JlK87FQrNpQ/s320/P4113018.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><u><i><b>τα γενεθλια μου χρωματιστηκαν γαλαζια και μυρισαν αλμυρα.</b></i></u></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><u><i><b>22 πια..</b></i></u></span></div>
<br />
<br />Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-35466053418524829242013-03-23T07:15:00.001-07:002013-03-23T07:15:29.633-07:00σκεψεις στα γρηγοραΔεν γραφω και πολυ τελευταια. Βασικα δεν γραφω καθολου.<br />
Οι μερες περνουν γρηγορα και ηρεμα.<br />
οχι αδιαφορα. οχι κενα. οχι ασχημα.<br />
Περνουν ομορφα μα οχι πολυ ιδιαιτερα.<br />
Οι περισσοτερες δεν θα ειναι απ'αυτες που θα θυμασαι λιγο πριν κλεισεις τα ματια σου.<br />
Το βραδυ ομως πεφτεις για υπνο με χαμογελο στα χειλη. Τι σου λειπει αλλωστε?<br />
Πολυ ησυχια ομως.<br />
Μονο μικρες παραφωνιες εμφανιζονται που και που για να σπανε την ομοιομορφια.<br />
Μ'αρεσουν οι παραφωνιες.<br />
<br />
Η ησυχια δεν μ'αρεσει.<br />
Δηλωνει απουσια.<br />
Κι οταν διπλα σου υπαρχουν ανθρωποι που σου καλυπτουν τα κενα ολων των κατηγοριων 'φιλιας', 'ερωτα', 'οικογενειας', και παρ'ολα αυτα εχει σχετικη ησυχια, πρεπει ν'αρχισεις να αναρωτιεσαι τι ονομα εχει τελικα η απουσια.<br />
Αν εχει ονομα.<br />
Σιγουρα παντως εχει ονομασια. <strike>αρα δεν ειναι ανθρωπος τουλαχιστον. </strike><br />
<br />
Λενε οτι αναγνωριζεις πως υπαρχει κατι μονο οταν το ονομασεις.<br />
Οταν το κανεις, του δινεις υποσταση. Αναγνωριζεις οτι υπαρχει και γινεται πιο ευκολα 'κατι' με σημασια.<br />
<br />
Ακομα λενε, οτι οταν ονομασεις κατι, το εξουσιαζεις. Γι αυτο ο Θεος ειπε στον Αδαμ να δωσει ονοματα σε ολα τα ζωα που δημιουργησε. Για να δειξει πως ο ανθρωπος ειναι ανωτερος τους, οτι τα εξουσιαζει.Δωρακι ηθελε να του κανει για να δειξει ποσο σημαντικος ηταν γι Αυτον.<br />
<br />
Εξουσιαστικες σχεσεις κατα τη Δημιουργια?<br />
Θεος εξουσιαζει ανθρωπο.<br />
Ανθρωπος εξουσιαζει ζωο.<br />
Ωστε τοσο βαθεια ειναι η ριζα της εξουσιας λοιπον ε?<br />
Ελλατωμα κατα τη Δημιουργια?<br />
<br />
Καπως ετσι ο ανθρωπος αρχισε να πιστευει οτι ειναι ανωτερος απο αλλα οντα.<br />
Πρωτα απο τα ζωα, υστερα απο μελη του ιδιου του του ειδους.<br />
γιατι ειναι κ πολυ μαγκας λεμε.<br />
<br />
<i><b>Του φαινοταν πιο ευκολο να εξουσιαζει αλλα ζωα, παρα τον ιδιο του τον εαυτο.</b></i><br />
<i><b>Γιατι αν εξουσιαζε τον ευατο του, αυτος θα επρεπε καθε βραδυ να του δινει αναφορα για το τι εκανε κατα τη διαρκεια της μερας, αρα οταν εκανε μαλακιες, θα επρεπε να υποστει τις συνεπειες.</b></i><br />
<i><b>Ποιος θελει να τιμωρει τον εαυτο του ομως? κανενας.</b></i><br />
<i><b>Και καπως ετσι αποφασισε να εξουσιαζει μονο τους αλλους.</b></i><br />
Γιατι ειναι και πολυ μαγκας λεμε.<br />
<br />
Κοιτα πως ο ανθρωπος μπορεσε να ευτελισει ακομα κι ενα 'Θειο Δωρο'.<br />
Αλλα ο ανθρωπος ολα τα μπορει.<br />
Γιατι ειναι και πολυ μαγκας λεμε.<br />
<br />
Και καπως ετσι εξουσιαζεις την <strike>απουσια</strike> ησυχια.<br />
<br />
πολυ μαγκας λεμε.Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-26548120646964949622013-03-10T10:08:00.001-07:002013-03-10T10:15:38.316-07:00βεβαιοτητες-αβεβαιοτητες<i>-πως αντεχεις τοσες βεβαιοτητες?</i><br />
<br />
αυτο ακριβως. δεν αντεχω τις βεβαιοτητες. προτιμω τις πιθανοτητες.<br />
οι βεβαιοτητες ειναι ταμπελες κι εγω δεν τις μπορω τις ταμπελες.<br />
πεφτουν πανω σου και σε πλακωνουν ή μπαινουν μπροστα σου και σε κρυβουν, αν ειναι μεγαλες.<br />
εισαι σιγουρος οτι αντεχεις το βαρος τους?<br />
<br />
κι υστερα, προσπαθησες τοσο πολυ να μη σε λιωσει το μεγεθος τους και ξαφνικα ανακαλυπτεις πως ειναι ελλειπεις. τζαμπα κοπος.<br />
<i>ειναι σαν να εχεις φαει μια ζωη για να καταληξεις οτι εισαι μπλε κ ενα απογευμα να βρεξει σκατα και να γινεις καφε.</i><br />
μαλακια.<br />
τζαμπα κοπος.<br />
<br />
<br />
περνας μερες, εβδομαδες, μηνες, χρονια για να προσδιορισεις τι εισαι.<br />
να το γραψεις καπου με μεγαλα φωσφοριζε γραμματα για να μη το ξεχασεις ποτε (μα αν ησουν μονο αυτο, δεν θα χρειαζοταν να το υπενθυμισεις στον εαυτο σου, οπως δεν χρειαζεται να του υπενθημισεις οτι εχεις καστανα ματια) και να πορευτεις στους δρομους που σου επιτρεπει, μακρυα απο τα μονοπατια αυτων που απερριψες στον αυτοπροσδιορισμο σου.<br />
και μια μερα, η καλυτερα ενα βραδυ - γιατι ολα τα σημαντικα γινονται τη νυχτα- καπου ξεχαστηκες με τη κουβεντα και βρεθηκες σ'ενα μονοπατι.<br />
'ωραιο ε?' σκεφτεσαι.<br />
το ξανακοιτας.<br />
'οοοπα, ειναι απο τα 'δεν πρεπει' αυτο'. <br />
γαμωτο, σου αρεσει πολυ ομως. αν ηξερες οτι ηταν τοσο ωραιο, ισως ειχες κανει μια παρενθεση στον αυτοπροσδιορισμο σου και εβαζες στη ταμπελα σου εναν ορισμο που εστω με προυποθεσεις, θα δεχοταν κι αυτο το μονοπατι.<br />
αλλα δεν το κανες. και τωρα δεν θα το ακολουθησεις γιατι...'δεν πρεπει', 'δεν ειναι εσυ'.<br />
και φευγεις.<br />
χανεις το ομορφο μονοπατι γιατι μια ταμπελα σου ειπε οτι 'δεν ειναι εσυ'.<br />
<br />
μα με ενα 'εσυ' τοσο ευμεταυλητο, παραδομενο σε εικονες, μυρωδιες, ανασες και ανθρωπους, πως μπορεις να εισαι σιγουρος οτι εισαι ενα 'κατι' συγκεκριμενο και οχι τοσα αλλα που το πλευριζουν?<br />
και γιατι να χανεις πραγματα απο τα<i> τοσα αλλα που το πλευριζουν.</i><br />
<br />
εχεις εναν ορισμο για τον εαυτο σου. αυτος ο ορισμος λεει <i>τι εισαι και τι δεν εισαι.</i><br />
σου επιτρεπει να κανεις καποια πραγματα και σου απαγορευει καποια αλλα.<br />
γιατι το δεχεσαι?<br />
γιατι θες να εισαι μονο ενας ανθρωπος?<br />
ενα μονο χρωμα?<br />
γιατι να μην εισαι μπλε, μωβ και πρασινο ταυτοχρονα?<br />
ειμαι σιγουρη οτι αν ψαξεις, θα βρεις ολα αυτα τα χρωματα πανω σου, σε διαφορετικα σημεια.<br />
<br />
<i>περσυ τις αποκριες ειχα βαλει κατι ωραιοτατα φτερα. εφαγαν ολοι τα λυσσακα τους τι φτερα ειναι. αγγελου? νεραιδας? πεταλουδας? μυγας?</i><br />
<i>οχι ρε μαν. δεν ειναι ενα απ'ολα αυτα.</i><br />
<i>ειναι ολα αυτα μαζι.</i><br />
ηταν φτερα αγγελου, νεραιδας, πεταλουδας και μυγας μαζι. γι αυτο ηταν τοσο γαματα.<br />
κρυμμενος ο ενας προσδιορισμος μεσα στον αλλο. <br />
και χαιρεσαι οταν καποιος ανακαλυπτει εναν ακομα που ισως ηταν παντα εκει, αλλα δεν το ειχες δει μεχρι τοτε.<br />
<br />
σαν πεταλουδα μπορεις μονο να πετας απο λουλουδι σε λουλουδι.<br />
σαν αγγελος μπορεις να πετας αλλα και να περπατας. δεν εχεις ομως τοσο ομορφα φτερα οσο η πεταλουδα.<br />
ή θα διαλεξω να ειμαι μονο πεταλουδα και να μη μπορω να περπαταω, ή να ειμαι αγγελος και να μην εχω ωραια φτερα.<br />
<br />
ε εγω θελω και να περπαταω και να πεταω και να εχω ωραια, πολυχρωμα φτερα.<br />
γι'αυτο ειμαι ολα αυτα μαζι.<br />
ισως λιγο περισσοτερο το ενα, αλλα εχω στοιχεια και απο τα υπολοιπα.<br />
<br />
περα απο καποια βασικα χαρακτηριστικα που εχουμε, ολα τα υπολοιπα αλλαζουν, γιατι παντα, ΠΑΝΤΑ ερχεται ενα <i>κατι</i> που σου δειχνει οτι εχεις και λιγο κιτρινο μεσα σου, εκτος απο το μωβ. το ασπρο. το πρασινο. το κοκκινο.....<br />
η ζωη ειναι πολυ μικρη για να ειναι ενα μονο χρωμα. γι αυτο υπαρχουν και τα υπολοιπα.. <br />
<br />
<div style="color: lime;">
<u><i><b>δεν χανεις τον εαυτο σου.</b></i></u></div>
<div style="color: lime;">
<u><i><b>τωρα τον βρισκεις πραγματικα.</b></i></u></div>
<br />
<i> (για το χρυσακι και τον ιασονα που σκεφτονται τα ιδια πραγματα..)</i><br />
<div style="color: red;">
<br /></div>
<div id="yui_3_7_2_1_1362935195198_2240" style="background-color: transparent; color: red; font-family: times new roman,new york,times,serif; font-size: 16px; font-style: normal;">
<u><b>'...γιατι
ολοι που ετυχε να τον αγαπησουν εβλεπαν παντα μοναχα τη μια πλευρα του.
πολλοι τον αγαπησαν σαν ενα καλλιεργημενο, εξυπνο και ενδιαφεροντα
ανθρωπο κι ενιωσαν φρικη και απογοητευση ανακαλυπτοντας και την αλλη
πλευρα του, τη λυκισια. (...)ηταν κι
αλλοι ομως που αγαπησαν τη λυκισια πλευρα του, την ελευθερια, την αγρια
και αδαμαστη, την επικινδυνη και δυνατη και που το βρηκαν ιδιαιτερα
αξιοθρηνητο οταν ξαφνικα εβλεπαν πως ο αγριος και σκληρος λυκος ητανε κ
ανθρωπος, ηθελε να ακουει μοτσαρτ, να διαβαζει ποιηση και να καλλιεργει
ανθρωπικα ιδανικα. αυτοι συνηθως ηταν εκεινοι που απογοητευονταν και
θυμωναν πιο πολυ απ ολους. κι αυτο γινοταν οταν ο λυκος της στεπας
εφερνε σ'επαφη τη διπλη και διχασμενη του φυση με τα πεπρωμενα των αλλων
ανθρωπων.'</b></u></div>
<div id="yui_3_7_2_1_1362935195198_2243" style="background-color: transparent; color: black; font-family: times new roman, new york, times, serif; font-size: 16px; font-style: normal;">
</div>
<div id="yui_3_7_2_1_1362935195198_2243" style="background-color: transparent; color: red; font-family: times new roman,new york,times,serif; font-size: 16px; font-style: normal;">
-Ερμαν Εσσε, 'Λυκος της Στεπας'-<br />
<br />
<span style="color: #eeeeee;">γιατι μονο λυκος? γιατι μονο ανθρωπος?</span><br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-91478177073038298722013-02-21T06:24:00.002-08:002013-02-21T06:24:26.650-08:00Αναγνωστάκηςεξεταστικη τελος. στοπ.<br />
τρελη επιτυχια.στοπ<br />
ας θυμηθω λιγο Αναγνωστακη!<br />
(στοπ?) <br />
<br />
<i><b><span class="l"><span class="">"Άρχισε μια σιγανή βροχή αργά προς το βράδυ.</span></span>
<span class="l"><span class=""> </span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Στις πολιτείες ο ουρανός φαίνεται μιαν απέραντη λασπωμένη πεδιάδα</span></span>
<span class="l"><span class=""> </span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Κι η βροχή είναι μια καλοσύνη, όσο να πεις, </span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">δε μοιάζει διόλου με το θάνατο</span></span> </b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Μπορείς να βαδίζεις κάποτε χωρίς κανένα σκοπό ή με σκοπό -σου είναι αδιάφορο-</span></span><span class="numbering"> </span><span class="l"><span class=""><br /></span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Μιαν εποχή μακρινή και νεκρή σα μια βίαια σκισμένη πολυτέλεια.</span></span>
<span class="l"><span class=""> </span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Εγώ συλλογίζομαι πώς και γιατί άραγε μια βροχή μπορεί να σου θυμίζει τόσα πράγματα</span></span> </b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">-Χωρίς αμφιβολία είναι τόσο ανόητο να τα στοχάζεσαι όλα αυτά μια τέτοιαν ώρα-</span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class=""></span></span> <span class="l"><span class="">Συλλογίζομαι όμως στις ζεστές χειμωνιάτικες κάμαρες μιαν αλλιώτικη μυρουδιά</span></span>
<span class="l"><span class=""> </span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Ύστερα από τις 6 με τα κλειστά παραθυρόφυλλα και τ’ αναμμένο φως</span></span><span class="numbering"> </span><span class="l"><span class=""><br /></span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Ή μια γωνιά δίπλα στο τζάμι σ’ ένα μεγάλο καφενείο με τις αδιάφορες φωνές.</span></span> </b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Τα συλλογίζεσαι όλα αυτά με τον πιο απλούστερο τρόπο ολωσδιόλου παιδιάστικα</span></span>
<span class="l"><span class=""> </span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Μπορείς να λησμονείς το κάθε τι, τί τάχα να γυρεύεις εδώ μια τέτοιαν ώρα</span></span>
<span class="l"><span class=""> </span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Εσύ, ο διπλανός σου, </span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">όλος αυτός ο κόσμος που πορεύεται δίπλα σου μες στο σκοτάδι</span></span> </b></i><br />
<i><b> <span class="l"><span class=""> </span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Αυτή η ανήσυχη σιωπή που πληγώνει περισσότερο κι απ’ το πιο κοφτερό λεπίδι</span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class=""></span></span><span class="numbering"></span><span class="l"><span class="">Να λησμονείς για μιαν ελάχιστη στιγμή πως ίσως δεν τέλειωσε ούτε και απόψε για σένανε το κάθε τι</span></span>
<span class="l"><span class=""> </span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Τόσο π’ αν τρίξει κάτι αναπάντεχα είναι να σου ξυπνήσει την ακριβήν υπόθεση μιας επιστροφής</span></span> </b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Τη χειμωνιάτικη ζεστή κάμαρα, το καφενείο με τις πολύχρωμες φωνές.</span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class=""> </span></span></b>
</i><br />
<i>
<b><span class="l"><span class="">…Έτσι βρέχει λοιπόν μια κίτρινη βροχή χωρίς τέλος.</span></span>
<span class="l"><span class=""> </span></span></b></i><br />
<i><b><span class="l"><span class="">Μια κίτρινη παλιά βροχή, τη νύχτα, σα μαστίγιο."</span></span></b></i><br />
<br />
<b><span class="l"><span class="">("Αρχισε μια σιγανή βροχή" </span></span></b>
Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-48388247160968405602013-01-30T11:45:00.000-08:002013-01-30T11:45:42.847-08:00παραμυθια και αλλα περιεργαπου λες, ειναι ασχημο να μη πιστευεις <strike>πια</strike> στα παραμυθια.<br />
ουτε σε ο,τι μαγικο κι αερινο μπορει να σου ειχαν αφησει καταλοιπο<br />
κανοντας σε να πιστευεις εστω και για λιγο,<br />
(οσο σου παιρνει να ανοιγοκλεισεις τα ματια)<br />
-ιδιως εκεινες τις βραδυνες ωρες, που ολα ειναι ησυχα και ακους μονο ανασες στο δωματιο- <br />
οτι ισως εχεις κι εσυ κατι απο μια κοιλαδα χαμενη μεσα σε ξεφωτα<br />
που κυκλοφορουν μονοκεροι, ξωτικα και δεντρα που μιλανε.<br />
<br />
ειναι ασχημο να ανακαλυπτεις πως τελικα εισαι μονο.. ενας ανθρωπος.<br />
<br />
αλλα ελα να μιλησουμε για κεινες τις στιγμες.<br />
τις μικρες.<br />
που δεν διαρκουν περισσοτερο απ'ο,τι σου παιρνει να ανοιγοκλεισεις τα ματια<br />
κι ομως, φτανουν για να ειναι ολα ξεκαθαρα, εστω για οσο διαρκουν μονο,<br />
μεσα στο μυαλο σου <br />
<br />
δεν υπαρχει τιποτα μπερδεμενο.<br />
τιποτα αλλοιωμενο ή μισοκρυμμενο πισω απο παρωπιδες<br />
φανερες ή μη<br />
δικες σου ή των αλλων<br />
πραγματικες ή φανταστικες.<br />
δεν υπαρχουν ερωτησεις.<br />
<br />
οι απαντησεις σε χιλιαδες ερωτηματικα,<br />
οι πραγματικες εικονες χωρις τη θολουρα,<br />
ειναι ολα εκει <br />
στον μαυρο καμβα που εχεις μπροστα σου<br />
τη μια στιγμη που οι πανω βλεφαριδες φιλανε πεταχτα τις κατω<br />
καταδικασμενες να χωρισουν και παλι σε λιγο.<br />
αιωνια σχεση απο αποσταση.<br />
μια στιγμη διαυγειας με ολες τις απαντησεις μπροστα σου.<br />
κι υστερα, οταν οι βλεφαριδες χωρισουν παλι<br />
ολα ειναι οπως πριν.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/q9lIA3K-B-A?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
(γεια σου ρε χρυσακι με τις κομματαρες σου)Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com30tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-8758055113273576682013-01-17T10:14:00.002-08:002013-01-17T10:14:50.924-08:00ενοχες και αλλες σταγονες-δεν νιωθεις πια οτι σκορπιζεσαι ασκοπα? σου περασε?<br />
-γαμωτο. τωρα απλα νιωθω οτι περναω καλα. κ δεν με νοιαζει.<br />
<br />
αυτη η απενοχοποιηση των παντων και κυριως των επιθυμιων σου εχει και τα καλα της.<br />
αλλα τι φταιει πραγματικα τελικα?<br />
η απενοχοποιηση των επιλογων σου ή οι ιδιες οι επιλογες σου?<br />
ποια ειναι η ριζα του κακου γιατρε μου?<br />
τι απο τα δυο φταιει?<br />
και τελικα τι γινεται?<br />
μεταλλασσεσαι?<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<u><i><b>χανεις τον εαυτο σου</b></i></u></div>
<div style="text-align: center;">
<u><i><b>ή </b></i></u></div>
<div style="text-align: center;">
<u><i><b>τωρα τον βρισκεις πραγματικα? </b></i></u></div>
<br />
και πριν γιατι μπερδευοσουν?<br />
<div style="text-align: center;">
<u><i><b>ειχες μεγαλα 'πρεπει'</b></i></u></div>
<div style="text-align: center;">
<u><i><b>ή </b></i></u></div>
<div style="text-align: center;">
<u><i><b>παραξενα 'θελω'</b></i></u></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
γιατι εχουμε ενοχες?</div>
<div style="text-align: left;">
<b>και τελικα, τι ειναι οι ενοχες?</b> αυτες που συνοδευουν μερικα απο τα θελω μας.</div>
<div style="text-align: left;">
<b>ειναι η κλωστη που σε συνδεει με την <i>ηθικη </i>σου</b></div>
<div style="text-align: left;">
<b>με τον </b><b><i>Θεο</i> σου</b></div>
<div style="text-align: left;">
<b>με το <i>σωστο</i> σου?</b></div>
<div style="text-align: left;">
<b>ειναι η κλωστη που απο τη μια ειναι δεμενη με σενα και απο την αλλη με κατι απ αυτα και οταν πας να απομακρυνθεις (απο την <i>ηθικη</i> σου, τον <i>Θεο</i> σου, το <i>σωστο</i> σου), σου θυμιζει τι κανεις και ενιοτε σε τραβαει πισω?</b></div>
<b> ή.. πολυ θα ηθελα να εχω κ εδω ενα 'η' που θα μου εδινε μια επιλογη λιγοτερο... ενοχικη.</b><div style="text-align: left;">
αλλα μαλλον την ξερεις την απαντηση και την αγνοεις επιδεικτικα και ηθελημενα.</div>
<div style="text-align: left;">
<strike>και ισως αυτο ειναι χειροτερο </strike>.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
και οταν δεν υπαρχουν πια ενοχες σε μια
επιλογη που θα επρεπε να υπαρχουν, αυτο σημαινει οτι κοπηκε η κλωστη και
εισαι πια μακρυα απο την <i><b>ηθικη</b></i> σου, τον <i><b>Θεο</b></i> σου, το <i><b>σωστο</b></i> σου ή οτι εβαλες την επιλογη σου πανω απ'αυτα? οτι δεν σε νοιαζουν πια?</div>
<div style="text-align: left;">
και τι γινεται τοτε? τι εχεις?</div>
<div style="text-align: left;">
μια
ζωη απενοχοποιημενη, που ακολουθεις παντα τα θελω σου χωρις δευτερες
σκεψεις και ισως ενδοιασμους? ή μια ζωη μακρυα απο καθε τι που μεχρι
τοτε κρατουσε καθαρη τη συνειδηση σου?</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
και ειπε..<i><b>'η ζωη δεν σε ρωταει. σου φερνει 5 πραγματα. ή τα ζεις ή οχι.' </b></i></div>
<div style="text-align: left;">
μπερδευτηκες ε?</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
(χαθηκα λιγο, αλλα μια διαδρομη περιεργη μονοπβλουσε τις μερες μου αυτη την εβδομαδα. καποια στιγμη κανοντας την αλλη μια φορα, σκεφτηκα οτι ψιλοδευω προς τη μοιρα μου.</div>
<div style="text-align: left;">
οι τοιχοι του νοσοκομειου οσα μετρα κι αν απεχουν μεταξυ τους, παντα σε πνιγουν.)</div>
<div style="text-align: left;">
<br />χαμογελο.</div>
<div style="text-align: left;">
τσιου. </div>
Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-4936704131362968056.post-18765837981816481012012-12-13T10:18:00.002-08:002012-12-19T08:25:30.136-08:00παει και το 2012..παει και το 2012 λοιπον..<br />
ναι ξερω, το αποχαιρεταω νωρις.<br />
ετσι κι αλλιως εχω θεμα με τους αποχαιρετισμους.<br />
δεν τους κανω ποτε στην ωρα τους.<br />
παντα απο πιο πριν.<br />
απο οταν αρχιζει να τελειωνει κατι.. σαν να θελω να το ελεγξω. να μη τελειωσει οποτε θελει αυτο.<br />
να το προλαβω εγω. να το τελειωσω οποτε θελω εγω.<br />
Ελα, ξεφυγες παλι.<br />
<br />
για μενα προσωπικα, ηταν ωραια χρονια.<br />
περιεργη, αλλα σιγουρα ωραια.<br />
-ναι, ξερω οτι πηδηχτηκε η χωρα, αλλα αυτα τα εγραψα στην προηγουμενη αναρτηση, τωρα θα μιλησω για μενα-<br />
γνωρισα πολλα καινουρια πραγματα, περασα απο διαφορες φασεις <br />
τελικα ειδα τι δεν ειμαι, ή καλυτερα, τι δεν μπορω να γινω..<br />
"μη τυχει και ξεχασεις τι δεν εισαι.." <br />
<br />
εμαθα οτι οσο και να θες να κρυφτεις απο τον εαυτο σου, ο ελεφαντας που ειναι ολη την ωρα πισω σου κ κανεις οτι δεν το βλεπεις, στο τελος σου κανει 'μπου'. αλλα τοτε ισως ειναι λιγο αργα για καποια πραγματα.<br />
μετανιωσα μονο για κατι. <br />
εχασα αρκετα ομορφα,<br />
η ισως μονο ενα ,<br />
επειδη δεν ηθελα αφενος να παραδεχτω οτι εχω τον ελεφαντα πισω απο το κεφαλι μου κ αφετερου γιατι ο φοβος ειναι κακος συμβουλος<br />
η απλα η μικρη φανη που θελει να ελεγχει τους αποχαιρετισμους, εκανε παλι τη δουλεια της.<br />
<br />
το '12 μπηκε με ενα ψιλομπερδεμα, συνεχιστηκε με ενα αλλο μπερδεμα κ τελειωνει με ενα ακομα.. μπερδεμα.<br />
οχι απαραιτητα ασχημα, τουλαχιστον συνολικα.<br />
<br />
θα τη θυμαμαι σιγουρα αυτη τη χρονια.<br />
σωστα που ισως δεν θα ξανακανα<br />
λαθη που δεν μετανιωνω<br />
ενα ναι που σημαινε οχι<br />
πολλα οχι που σημαιναν ναι <br />
στιγμες, μυρωδιες,συναισθηματα<br />
χαμογελα κ πρωινες ανασες<br />
<span style="font-size: large;"><i><b>ενα κυμα... </b></i></span><br />
ταξιδιωτες που ηθελαν να μπουν στο κεφαλι μου, αλλα αυτο ειχε αλλη γνωμη, ή ηταν παρκαρισμενο αλλου<br />
κ για το τελος, μια κοκκινομαλλα με φτερα (;) ισως λιγο διαφορετικη απο εκεινη που συναντουσες στις αρχες αυτου του χρονου..<br />
<br />
εχοντας κλεισει ο,τι λογαριασμους της ανοιξε το 2012, καλους και κακους<br />
η μικρη φανη συνεχιζει να ανακαλυπτει τον κοσμο με ενα πονηρο χαμογελο στα χειλη..<br />
γιατι αυτη η χρονια τα ειχε ολα... <br />
<br />
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><i><b>"πεφτουν αστερια βροχη, μα τι να πρωτοευχηθω</b></i></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><i><b>μια καληνυχτα χλωμη η εναν ηλιο λαμπερο</b></i></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><i><b>μια καλημερα χορτατη, εναν ερωτα σακατη</b></i></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><i><b>μια θλιμμενη φατσα, μια αιωνια γκριματσα</b></i></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><i><b><br /></b></i></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><i><b>αστερια βροχη, μα τι να πρωτοευχηθω</b></i></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><i><b>ενα ακομη κελι, η εναν ψευτικο ουρανο</b></i></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><i><b>μια πιστη μονα λιζα, τη ζωη μου σε κορνιζα</b></i></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><i><b>ενα θλιμμενο γινατι, κατι να θυμιζει κατι..</b></i></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><i><b>για ολα ρωτας εμενα κι εγω τι να σου πω</b></i></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><i><b>πεφτουν αστερια βροχη μα τι να πρωτοευχηθω;... "</b></i></span></div>
<div style="color: lime;">
<span style="font-size: large;"><i><b>Μεθυσμενα Ξωτικα </b></i></span></div>
<br />
<div style="color: red;">
<span style="font-size: large;">EDIT 19/12: τωρα εκλεισε η χρονια..... ;)</span></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Φανήhttp://www.blogger.com/profile/17181411785028605019noreply@blogger.com17