Το τελευταιο κειμενακι για το '11 λοιπον..
Ολα τελειωνουν φιλε μου.
Αργα, γρηγορα, ολα τελειωνουν. Ξερεις οτι ολα γινονται για καποιο λογο, αλλα δεν μπορεις να σκεφτεις ποιος ειναι αυτος ο λογος τωρα. Αλλα να το θυμασαι, ολα γινονται για καποιο λογο.. και αν δεν τον καταλαβαινεις τωρα, θα το καταλαβεις αργοτερα. Να εισαι σιγουρος.
Ετσι τελειωνει και το '11. Ωραια χρονια. Πραγματικα ωραια. Παρολο που σχετικα νωρις συνεβη κατι που υπο αλλες συνθηκες θα εφτανε και θα περισσευε για να μου μαυρισει (ετσι πιστευα δηλαδη) ολη τη χρονια και να τη θυμαμαι σαν ασχημη και τρισκαταρατη, τελικα δεν επαθα και τιποτα. Ισα ισα που αν δεν γινοταν, δεν θα ειχα ζησει μια σειρα απο ομορφες, πραγματικα ομορφες, καταστασεις που μου συνεβησαν. Και ηρθαν πανω στην ωρα για να μου δειξουν 5 πραγματα που επρεπε να δω εκεινη ακριβως την ωρα. Καποια απο αυτα τελειωσαν, -και παλι δεν καταλαβαινα γιατι επρεπε να συμβει αυτο, αλλα ισως το πιο σημαντικο ειναι οτι απλα εγιναν, μου εδειξαν αυτα που επρεπε να δω, αυτα που επρεπε να ζησω και με γεμισαν ομορφες στιγμες. So simple..- Καποια αλλα συνεχιζονται.. και αν θελω να αφησω τη χρονια με ποιηση, δεν βρισκω καλυτερους στιχους απο αυτους της Κικης Δημουλα, απο τον Ονειροκριτη..
'Βλεπεις ειναι δειλο το καθε τελος.
Κανενα τελος δεν τολμα να ερθει με αδεια χερια.
Καθε φορα φερνει μαζι του δωρο μιαν αρχη'
Και ξερεις και τι αλλο πρεπει να θυμασαι?
ξερεις ποιο ειναι το θεμα?
το θεμα ειναι οτι 'η ευτυχια μου ειμαι εγω, οχι εσυ, οχι μονο γιατι εσυ μπορει να εισαι περαστικος, αλλα κι επειδη εσυ θελεις να ειμαι αυτο που δεν ειμαι' (Λεο Μπουσκαλια, 'Να ζεις, ν'αγαπας και να μαθαινεις')
Αυτο ειναι το θεμα.
Προς το παρον δεν μου εχει τυχει το 2ο σκελος, το 'εσυ θελεις να ειμαι αυτο που δεν ειμαι'. Δεν μπορω να θυμηθω καποιον στη ζωη μου που να προσπαθησε να με αλλαξει εμμεσα η αμεσα. Οταν αλλαζα κατι στη μικρη φανη, το αλλαζα μονη μου, επειδη ενιωθα οτι πρεπει να αλλαξει. Η αλλαζε ασυναισθητα..
Αλλα πολλες φορες ξεχασα το 'η ευτυχια μου ειμαι εγω, οχι εσυ'.
Ελα, μεταξυ μας ειμαστε. Και ποιος δεν εχει σκεφτει καποια στιγμη της ζωης του που δεν συνεβαινε κατι ιδιαιτερο, που ολα ηταν λιγο βαρετα, νια-νια και νεροβραστα 'πωπω, αντε να ερθει ο ταδε να τον δω να παρω λιγο τα πανω μου/αντε να γινει το ταδε να ξεβαρεθω/αντε να βρεθει το καλο το γκομενακι να παρω λιγο μπρος' κλπ κλπ.
Ναι ναι, ωραια ολα αυτα, αλλα οταν γινουν μπορει και να μη ξεβαρεθεις τελικα, γιατι 'η ευτυχια σου εισαι εσυ, οχι εγω', γι αυτο παρε μπρος μονος σου ντιαρ, μη περιμενεις να συμβει κατι, να ερθει καποιος κλπ.
Κοιτα τι θα κανεις μονος σου για να παρεις τα πανω σου, γιατι αυτο(ς) που περιμενεις, μπορει και να σε ξενερωσει οταν ερθει και τοτε.. θα περιμενες τζαπα και ποιος ξερει τι θα εχασες οσο περιμενες..
Ναι ξερω, θες μια σπρωξια στον ποπο βρε αδερφε, αλλα πρεπει να καταλαβεις οτι η σπρωξια ειναι προαιρετικη..
Το '12 λοιπον, μη περιμενεις τι θα ερθει να σε βρει.. Ψαξε εσυ να το βρεις!
:)
